Wat hadden we een prachtig weekend. Een strak blauwe lucht en een stralende zon die de herfstbladeren letterlijk goud kleurden. Weer dat uitnodigde erop uit te gaan. En dat deden we dan ook. De terrasjes zaten bomvol, er werd gewandeld en… er werd gefietst. Een tochtje naar vrienden of kennissen of gewoon het bos in. Een fietstochtje, het werd Anne Faber op 29 september fataal.

Daar moest ik dit weekend steeds aan denken toen ik mensen vrolijk lachend op de fiets zag zitten. Ook Anne moet genoten hebben toen ze door de bossen fietste. Alleen Anne had niet de bescherming van andere fietsers die haar tegemoet kwamen of haar voorbij fietsten. Opeens was het meisje uit Utrecht van de aardbodem verdwenen. Dertien dagen werd er met man en macht naar haar gezocht. Uiteindelijk werd haar levenloze lichaam gevonden. Wat moet ze doodsangsten hebben uitgestaan. In wat voor een onveilige wereld leven we? Dat laatste houdt me bezig. Is de tijd echt voorbij dat vrouwen niet meer in hun eentje een ritje door het bos kunnen maken? En kunnen we nog wel rekenen op ons rechtssysteem, dat ons moet beschermen tegen mensen die zichzelf niet in de hand hebben? De verdachte die is opgepakt en in verband wordt gebracht met de verdwijning en dood van Anne, blijkt iemand te zijn die veroordeeld was voor een ander ernstig zedenmisdrijf. De zestien jaar gevangenisstraf die hij kreeg werd automatisch vervroegd, want zo gebeurt dat nu eenmaal bij ons. Een TBS kon de rechter de man destijds niet opleggen omdat hij zich niet psychiatrisch wilde laten onderzoeken en dat kan alleen maar gedaan worden op vrijwillige basis. In de kliniek waar hij in afwachting van zijn invrijheidstelling verbleef,knoopte hij een relatie aan met een begeleidster en ook schijnt hij daar iemand zwanger te hebben gemaakt!

Eerlijk gezegd duizelde het me toen ik al deze informatie tot me nam. Hoe is het mogelijk dat iemand een ernstig misdrijf begaat en eigenlijk nooit meer vrij zou mogen komen, al na enkele jaren weer vrolijk rond kan lopen.

Arme Anne, wat moet je door een hel zijn gegaan.