En weer rijgen de dagen zich aaneen. Alsof er geen jaarwisseling heeft plaatsgevonden, waarbij een gezin in Arnhem op dramatische wijze voor altijd uit elkaar gerukt werd.
En wat te denken van de vele vuurwerkslachtoffers die blijvend oogletsel opliepen. 2020 is het jaartal waarin hun leven voor altijd getekend werd. Terecht dat er nu serieus gesproken wordt over een vuurwerkverbod. De tijd van rotjes en gillende keukenmeiden ligt namelijk ver achter ons. Niet alleen mensen maar vooral ook veel dieren raken in paniek bij de ‘granaatontploffingen’ die nu knallen.
En wat te denken van een ‘onschuldige’ wensballon die ‘n eeuwenoude molen in vuur en vlam zette. Ik heb een hekel aan betutteling, maar een vuurwerkverbod zal ik steunen. Voor onze stad hoop ik dat 2020 het jaar wordt, waarin we zonder omleidingen weer van A naar B kunnen. Dat de verkeerschaos die momenteel nog steeds een feit is, definitief wordt opgelost en de tientallen gele omleidingsborden die iedereen in verwarring brengen, verdwijnen. De grootste misser is ongetwijfeld de levensgevaarlijke oversteek op de Ten Hagestraat. Zowel toeleveranciers van de binnenstad als auto’s die in de parkeergarage onder de Heuvel willen parkeren, kruisen deze onoverzichtelijke fietsersoversteekplaats. Maar ja, de binnenstad wordt opnieuw betegeld. We krijgen meer groen en meer woontorens.
Kortom: ook in 2020 staat Eindhoven nog op haar kop. We zullen ons dus moeten aanpassen. Opgebroken straten voor lief nemen en torenhoge hijskranen accepteren. Dit jaar is het honderd jaar geleden dat de voormalige dorpen Strijp, Stratum, Tongelre, Woensel en Gestel bij Eindhoven werden gevoegd. Ze zijn echter niet tot eenheidsworst verworden! Typisch is dat ieder voormalig dorp met respect voor de omgeving ook als stadsdeel een eigen karakter heeft weten te behouden. En misschien is dat wel de reden waarom ik zo van Eindhoven houd. Naast veel liefde en gezondheid in 2020 wens ik daarom alle inwoners van Groot Eindhoven: heb oog voor je naasten, maar blijf jezelf!