De maand mei van dit jaar gaat de analen in als de warmste meimaand sinds 1901. Of dit een gunstige invloed heeft op de zomer die we nog tegoed hebben, is nog maar de vraag. Een grafiek op internet laat zien dat in het jaar 1901 in juni slechts eenmaal een temperatuur van 25 graden werd gehaald. De maand juli laat een mooie score zien tussen de 20 en 25 graden en augustus had een gemiddelde tussen de 15 en 20 graden. Maar ja, wat moet je met die gegevens?
Uiteindelijk is niets is zo veranderlijk als het weer. Afgelopen zondag werden we opgeschrikt door de weerswaarschuwing code geel en later oranje. In het deel van Eindhoven waar ik woon, viel slechts een klein regenbuitje én ik hoorde wat gerommel in de verte. De voorspelde hagelstenen en felle bliksemschichten gingen mijn deur voorbij. Zoals altijd is het noodweer zeer plaatselijk en -ondanks geavanceerde apparatuur- moeilijk te voorspellen waar het exact zal plaatsvinden.
De reden waarom ik dit naar voren breng, is de traumatische ervaring die ik als kind eens meemaakte en waarvan ik nog steeds de gevolgen ervaar. Ik zal een jaar of zes geweest zijn toen mijn moeder met de kinderen naar het bos ging om daar onder de bomen en in een beekje verkoeling te zoeken. Het was warm en wij vermaakten ons in het water. Mijn moeder liet ons even alleen door met de jongste kinderen, die te klein voor het beekje waren, nog iets verder te wandelen. Opeens werden we overvallen door een hevig onweer. Op aanraden van mijn oudste zus zetten we het op een lopen. Vlak achter ons sloeg de bliksem in waardoor wij op de grond gedrukt werden.
Sinds die tijd klopt mijn hart sneller wanneer ik een flinke bliksemschicht waarneem. Weliswaar heb ik mijn angstgevoelens na zoveel jaren meer onder controle, maar toch werd ik een beetje zenuwachtig toen afgelopen zondag code geel in oranje veranderde. Nu er duidelijk tekenen zijn dat ons klimaat aan het veranderen is, zullen excessen steeds vaker voorkomen. Hagelstenen vind ik geen probleem maar zwaar onweer? Laat dat mijn deur maar voorbij gaan.