Hoe bizar kan het zijn: choking challenge oftewel wurgspel! Het kostte afgelopen week het leven van een 16-jarige jongen uit Nieuwegein. Een paar jaar geleden zijn hieraan ook al enkele jongeren overleden. Het spel schijnt op social media vaak aangeklikt te worden. Het gaat allemaal om een fijn gevoel… hoe vreselijk is de realiteit.

Bij choking game dagen jongeren elkaar uit om bij elkaar of bij zichzelf de halsslagader dicht te knijpen. De bloedtoevoer naar de hersenen wordt dan afgeknepen, waardoor je het bewustzijn dreigt te verliezen. Wanneer je net op tijd loslaat, stroomt het bloed weer naar de hersenen en ontstaat er een kortstondige roes. Soms maken jongeren hiervan filmpjes, die online gezet worden. Hoe vreselijk moet het zijn om je kind door zo’n bizar spel te verliezen? Op de rand balanceren van wat nog net wel kan, heeft menigeen al met de dood moeten bekopen. Het is niet mijn ding om dit soort handelingen uit te proberen. Wat volwassenen allemaal uitspoken om euforisch te raken, moeten ze zelf weten. Wanneer jongeren slachtoffer dreigen te worden van iets wat als cool, hip of euforisch aangeprezen wordt, gaat me echter te ver.

Je kinderen in de gaten houden. Iedere ouder weet dat dit moeilijk kan zijn. Deelgenoot proberen te worden met wat tieners bezighoudt is een mooi streven, maar ook net datgene waar zij absoluut geen zin in hebben. Zij willen hun eigen wereld creëren en risico’s nemen. In een wereld waarin via social media van alles aangeklikt kan worden, is de verleiding groot af en toe zelf ook iets uit te proberen. Helaas met alle gevolgen van dien!

Iets anders wat ook met jongeren te maken heeft en waarvan ik behoorlijk schrok, is de herdenking afgelopen week van 80 jaar bevrijding van vernietigings- en concentratiekamp Auschwitz. Op het NOS journaal werden jongeren van pakweg 14, 15, 16 jaar gevraagd of zij wisten wat Holocaust was. Het antwoord was klip en klaar NEE!! Ze hadden geen enkel idee. Misschien wordt het tijd om ook dit soort informatie frequent op social media te vermelden.

Gelukkig waren er ook nog een paar lichtpuntjes afgelopen week, de landelijke vogeltelling bijvoorbeeld. De huismus staat weer op nummer één, op de voet gevolgd door de koolmees en de pimpelmees. In de landelijke top tien staat de merel op plek vijf, de ekster op acht en het roodborstje op tien. Omdat ik in een bosachtige omgeving woon, zie ik al deze vogels regelmatig hun maaltje oppikken in ons vogelhuisje. Absolute blikvanger in onze tuin is de grote bonte specht met zijn rode onderlijf.

Genieten van wat de natuur ons biedt: ik krijg er geen ‘hemelse’ roes van, maar wel een fijn gevoel!

Dorothée Foole

Reageren? Mail: info@eindhovenwinkel.nl