Hebben brutalen het voor het zeggen? Terwijl ‘politiek deskundigen’ hun pro’s en vooral hun contra’s al wekenlang tijdens Nederlandse talkshows versus Donald Trump verkondigden, waren de kiezers duidelijk. Trump is de nieuwe president van Amerika. Het is geen nipte overwinning deze keer. Met een fiks aantal kiesmannen meer, hield Trump zijn rivaal Harris op afstand.

Duidelijke taal, oftewel geen vage beloften maar man en paard noemen, dat is momenteel de strategie om kiezers aan je te binden. Ja, en wie ben ik om al die overtuigende kiezers te bekritiseren? Wanneer je geen lanterfanter bent, ijverig je werk doet en soms zelfs meerdere banen hebt, maar toch niet kunt rondkomen, dan kijk je uit naar een verlosser. Ik zag schrijnende beelden van Amerikanen op televisie die vertelden dat ze in twee jaar tijd de prijzen van hun boodschappen zagen verdubbelen. Trieste verhalen, die overigens ook door Nederlandse mensen verteld hadden kunnen worden. Ook in ons landje gaat het bergafwaarts. Denk aan de woningnood, maar vooral aan het aantal mensen dat in armoede leeft. Ik vind het steeds weer een triest gezicht wanneer ik in de supermarkt een boodschappenkarretje zie staan met het verzoek daarin producten te doneren voor voedselbanken.

Helemaal mensonterend vind ik het beeld dat ik laatst in een parkeergarage zag. Naast geparkeerde auto’s lag iemand in een hoekje op de koude grond te slapen. Het greep me aan. Iets van je leven maken, dat is de boodschap die we toch allemaal van huis uit meekrijgen. Helaas lukt dat niet iedereen en dan kan je wereld zo maar opeens instorten. Ik denk aan de 3500 werknemers van Blokker die te horen hebben gekregen dat het bedrijf op het randje van een faillissement balanceert. En nu lees ik dat de winkelketen van Body Shop het ook niet meer redt.

Maar het ergste wat me afgelopen week trof, was het vreselijke ongeluk van een 16-jarige scholiere. Terwijl het stoplicht op groen stond en ze rechtdoor wilde rijden, werd ze gegrepen door een afslaande vrachtwagen. Ze werd zo’n dertigtal meters meegesleurd en overleed ter plekke. Het gebeurde op de Leenderweg op een plek waar ik regelmatig langs fiets. Zestien jaar, nog een heel leven voor je en dan word je onverwacht en in luttele seconde uit het leven gerukt. Het is de nachtmerrie van iedere ouder om te horen te krijgen dat dit je kind is overkomen. Het moet zwaar, heel zwaar zijn om dit verlies te dragen. Ik leef mee met de familie, medescholieren, vrienden en kennissen.

Dorothée Foole

www.eindhovenwinkel.nl