Mocht u nog niet gekeken hebben naar het programma Winter vol Liefde, dan heb ik een tip: Sla De Slimste Mens eens een keer over en zap naar RTL4 waar u precies het tegenovergestelde meemaakt. ‘Winter vol Domheid’, zo zou het ook kunnen heten. Doe het eens voor de gein en ik zweer het, u raakt er aan verslaafd. Ik ook. Het is een beetje als Boer Zoekt Vrouw maar dan zonder die schreeuwende Yvon Jaspers.
Voor de minderheid die het programma niet kijkt: een paar Nederlanders hebben de treurigheid in het buitenland opgezocht en zijn er na een tijdje achter gekomen dat het wel heel erg droevig gesteld is in het afgelegen gebied waar je zover het oog reikt alleen maar sneeuw of klei ziet. En dat troosteloze uitzicht willen ze dan delen met een geliefde uit Nederland om samen voor de rest van hun leven door de regen te lopen.
Neem bijvoorbeeld Maarten. Een oud basketbalcoach die ooit in de 17e eeuw furore heeft gemaakt in Nederland in een periode dat er kennelijk nog basketbalgroupies bestonden. Er is momenteel nog maar een heel klein groepie in hem geïnteresseerd. Tegenwoordig banjert hij in Estland het liefste in zijn blote reet (die hij niet meer heeft) door de sneeuw of hakt hij een laag ijs weg om vervolgens zijn immer voortschrijdende libido te kalmeren. Eenmaal terug in zijn keet, waar hij de kamertemperatuur tot 35 graden heeft opgestookt, doet hij een dikke trui aan en laat hij een plakboek vol krantenknipsels zien aan zijn potentiële lovers die stuk voor stuk ook zomaar Trui zouden kunnen heten.
Dan hebben we nog Adrienne, die in Zwitserland een ontzettend druk restaurant runt en een man zoekt die ze er eigenlijk helemaal niet bij kan hebben. Haar eetgelegenheid is vaker open dan haar hart en alle huilebalkende mannen scheuren teleurgesteld weer terug naar Nederland. En als er al een vreemde snuiter om een kusje vraagt dan zegt ze gerust: ‘Ik ga koffie drinken.’
Ene Mike woont samen met zijn moeder Monique en vader Flapdrol in een muizenhotel in het Oostenrijkse Seefeld, waar hij zich dagelijks in een mascottepak hijst en kinderen laat schreeuwen. Zo’n pak komt dan goed van pas want Mike zelf heeft de uitdrukking van een verkeersdrempel en de energie van een wenteltrap en tóch vallen al die meiden in katzwijm. Voorlopig laat ie zijn vrouwen alleen maar jodelen in een dirndil-jurkje in plaats van tussen de lakens. En mocht ie al een keer een meid mee in bed krijgen, dan ligt daar altijd nog bemoeimoeder Monique tussen.
Of stofzuigautist Jorik (hork) die zijn overgekomen meiden overdag iets voor zichzelf laat doen en ’s avonds tegen ze zegt dat ie even zijn Joost-Klein-hoofd moet legen, om zich vervolgens te laven in het bier met zijn vrienden die wèl allemaal hun vrouwen meenemen naar de kroeg.
En dan heb ik het nog niet eens over de Nederlandse Pipi Langkous (Judith) en de slechtlachse mannenhater Jan gehad. Misschien volgende week dan. Nu eerst een bakje koffie.