Het is misschien wel het kleinste museum van Eindhoven: het Tiny Typewriter Museum.

In een woning van de Ventoseflat aan de Mathildelaan trekt sinds kort een kleine vitrine de aandacht van voorbijgangers. Waar in andere huizen planten op de vensterbank staan, zijn hier oude typemachines te bewonderen.

Drijvende kracht achter het museum is Simon van Vliet (26). De student elektrotechniek aan de TU/e raakte nog maar kort in de ban van typemachines, en wil zijn enthousiasme delen met de rest van de stad. “Dat kan prima, want er komen hier nogal wat mensen voorbij, op weg van het station naar het Philips Stadion, bijvoorbeeld.”

’Wat leuk!’

Veel jongeren hebben geen idee waar al die ‘apparaten’ in de vitrine van het museumpje voor dienen. Van Vliet merkt het aan de gesprekken die hij soms in zijn woonkamer opvangt van mensen die aan de straatkant even stilhouden bij de uitstalling van typemachines. “Daar schreven we vroeger brieven mee”, hoort hij dan. Of: “Oh, wat leuk!” Daar doe je het eigenlijk voor, vindt Van Vliet.

Het Tiny Typewriter Museum is piepjong. Een maandje geleden zag Simon in een café een typemachine waarin een velletje papier stak. “Daar mocht je iets op tikken. Ik was meteen verkocht!” De nieuwbakken ‘museumdirecteur’ zette snel daarna een speurtocht op gang om zelf een schrijfmachine te bemachtigen. Dat bleek opvallend makkelijk te gaan. “Voor een tientje of iets meer heb je er al een, soms zelfs voor nog minder. Natuurlijk, voor bijzondere exemplaren moet je wél stevig in de buidel tasten.”

Stroomversnelling

De honger van Van Vliet was niet bij één machine gestild. Inmiddels is zijn obsessie voor typemachines in een stroomversnelling beland. In de studentenwoning neemt het aantal schrijfmachines die Simon in een kleine maand op de kop heeft getikt hand over hand toe. “Ze worden gedoogd, de vraag is voor hoe lang nog”, lacht Simon, die benadrukt dat zijn huisgenoten het eigenlijk best grappig vinden dat hun de studentenwoning nu als museumpje te boek staat.

De techniek van een schrijfmachine is makkelijk te doorgronden, zo weet Van Vliet inmiddels uit ervaring. “Een kwestie van een beetje logisch nadenken. Daarbij komt: je kan alle onderdelen zien, niets zit verstopt.” De Eindhovenaar heeft inmiddels ook een aantal elektrische schrijfmachines weten te bemachtigen. “Mooi om te laten zien hoe de ontwikkelingen zijn verlopen, maar mijn hart gaat er niet heel sneller van kloppen. Geef mij maar de ouderwetse versies. Het is toch fantastisch dat je op een toets drukt, en vervolgens een hamertje naar het typelint ziet gaan!”

Het pronkstuk van zijn verzameling is een Remmington van bijna een eeuw oud. De machine heeft toebehoord aan de overgrootvader van Simon. “Met flink wat gebruiks- en slijtagesporen, maar dat geeft het juist extra charme en karakter.”

Dat geldt ook voor de typemachine -een Remmington Envoy 111- waarop zijn moeder heeft leren typen. “Daar zit voor mij natuurlijk een persoonlijk verhaal aan vast. Dat geldt ook een beetje voor een typemachine die ik heb gekocht, en die in een feestartikelenzaak stond: die heeft misschien nog de bon van de carnavalskostuums van de wat oudere voorbijgangers getypt!”

Een foutje is zo gemaakt, dat kan niet zomaar worden opgelost

Zelf heeft Simon al een paar brieven op de post gedaan die hij op een van zijn verzamelde typemachines heeft getikt. “Nogal een verschil met het sturen van een e-mail”, lacht hij. Daarbij komt, voor het tikken van een brief op een schrijfmachine moet je de nodige moeite doen, zo heeft Simon inmiddels ervaren. “En een foutje is zo gemaakt, dat kan niet zomaar worden opgelost met een ‘Backspace’. “

Het is de bedoeling dat Van Vliet op korte termijn de stekker uit het museumpje trekt. “In ieder geval pak ik de Dutch Design Week nog mee, en wie weet ook nog wel Glow. Daarna is het echt gedaan. In het tempo waarmee ik nu bezig ben, verdrink ik straks in de schrijfmachines.” Wat er met zijn verzameling gaat gebeuren? “Een klein deel houd ik zelf. Voor de rest probeer ik een goed thuis te vinden.”

Kijk voor een impressie van het Tiny Typewriter Museum op Instagram: @tinytypewritermuseum

Door Rob Weekers