Tussen alle hectiek van de verkiezingscampagne door heb ik afgelopen week een huwelijk mogen sluiten. Als wethouder mag je optreden als Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand. Dat doe ik dan ook graag bij bijzondere gelegenheden. Voor mij persoonlijk was deze bruiloft speciaal, omdat ik er Ayten tegenkwam. Een trouwe fan die ik al een lange tijd niet meer had gezien.

Met Ayten, en met haar twee zonen, heb ik sinds vier jaar een bijzondere band. Haar man Cengiz was een van mijn belangrijkste campagnevoerders in 2014. Overal in Eindhoven deelde hij namens mij rozen uit, op zijn unieke en charmante manier. Hij gaf de roos altijd aan de man, zodat die ‘m weer cadeau kon doen aan z’n partner - die er meestal naast stond. Het was een manier van campagne voeren die veel mensen gelukkig maakte.

Cengiz zorgde altijd voor een glimlach op het gezicht van mensen. Hij was een leider. Een selfmade man die als arbeiderskind naar Nederland kwam en zich ontwikkelde tot een succesvolle zakenman. Een verbinder ook. Hij was als vrijwilliger op meerdere fronten actief om verschillende culturen met elkaar te verbinden. Helaas overleed Cengiz vrij kort na de verkiezingen van 2014 aan een hartaanval. Het verdriet was groot, maar mijn motivatie om zijn beweging van verbinding en wederzijdse nieuwsgierigheid voort te zetten was groter.

Na afloop van de bruiloft, afgelopen week, ging ik in gedachten terug naar toen. Voor zijn gezin was die verkiezingsperiode een van de laatste herinneringen aan hem. En nu, 4 jaar later, kwamen die weer op. De man die altijd lachte… Ik had het succes van afgelopen jaren graag met hem gedeeld. Om te laten zien dat het de moeite waard was waarvoor hij campagne had gevoerd. Dit is, in alle hectiek, de andere kant van verkiezingen. Telkens weer leer je nieuwe mensen kennen met wie je bijzondere momenten mag delen. Ook nu weer zijn er veel nieuwe gezichten met wie ik - ongeacht de uitslag - een mooie periode deel. Dat geeft me heel veel energie!