De kerk is ontworpen door architect Hubertus van Groenendael en geïnspireerd op de Romeinse basilieken. Kenmerkend zijn de driebeukige structuur met een hoog middenschip, lage zijbeuken, een halfronde uitbouw en een triomfboog. Een opvallend kenmerk is het cassettenplafond (met verzonken panelen), een renaissance-element dat in contrast staat met de vroeg-Romaanse stijl. De bijnaam Steentjeskerk verwijst naar het opvallende gebruik van Kunrader kalksteen, een geel-grijze steensoort uit Zuid-Limburg, die in een grillig patroon is verwerkt.

Na decennia waarin het gebouw trouw dienstdeed als parochiekerk, werd het in 1971 aan de eredienst onttrokken. In 1977 volgde plaatsing op de rijksmonumentenlijst waardoor sloop werd voorkomen. In 1983 vond Museum Kempenland er onderdak, maar wegens bezuinigingen moest dit in 2012 sluiten.

Na verloop van tijd werd het voormalige kerkgebouw door de gemeente verkocht aan een ondernemer in keramiek en natuursteen. Deze kon er, vanwege het ontbreken van een aangepast bestemmingsplan, pas in 2022 als eigenaar over beschikken. Vervolgens kwam de kerk te huur te staan.

Sinds 2024 huisvest het de Velosoof, een grandcafé-restaurant en een plek voor wieler- en fietsliefhebbers. Mooi dat een uniek gebouw uit de geschiedenis van katholieke kerkarchitectuur behouden is gebleven en zijn geheel eigen steentje bijdraagt aan de leefbaarheid in wijk en stad.