Koningsdag, Stadswandelpark, picknickkleed. De jongens ravotten in de bosjes, mijn lief en ik kletsen met vrienden. Ineens komt de oudste met een uitgedeeld paarsig vlaggetje naar me toe. ‘Wat staat hier mama?’ Mijn antwoord is te eerlijk. ‘Glowgolf’. ‘Glowgooooolf?’ herhaalt ie op de langgerekte toon die hij gebruikt als ie verbaasd en verrukt is.
‘Oooh ik wil glowgolfen’ roept ie enthousiast. ‘Ik ook’ valt z’n vriendje hem bij. ‘Nú’. Het totale onbenul van besef en haalbaarheid bij jonge kinderen blijft me verbazen. ‘Misschien donderdag?’ opper ik. Ik wil zo graag een leuke ouder zijn die al die leuke dingen leuk vindt en vooral geen gedoe, maar bij de gedachte aan glowgolfen met twee 5-jarigen slaak ik inwendig een diepe zucht.
Vijf dagen later is het donderdag. Eindelijk een strakblauwe hemel en ’s ochtends al een korte broek. De zin om binnen te glowgolfen is nul, maar ik wil ook een moeder van haar woord zijn, dus we gaan ervoor. Op de valreep bedenk ik me, waarom fiets ik niet?
Ik smeer een paar broodjes, vul een drinkfles en laad de twee jongens in de bakfiets. Hun beide lange haren wapperen in de wind. Acht kilometers trap ik dwars door Eindhoven heen. De Aalsterweg, Stratumsedijk en Vestdijk zijn welbekend. Vanuit de bak hoor ik de jongens kletsen over waarom ze nooit houthakker zullen worden, omdat ze bomen lief vinden en ze zuurstof maken voor de aardebol.
Bij de tunnel onder de Fellenoord kom ik tegenwoordig een stuk minder. ‘Kijk hier werkte mama vroeger, als juf. Maar dan voor iets grotere mensen dan jullie’. Via de Montgomerylaan slaan we linksaf naar de Europalaan. ‘De Europalaaaan’ zegt mijn oudste, weer op langgerekte toon, ‘huh’? Wekenlang al kleden we ’s ochtends aan, kammen we haren en pakken we de tassen in binnen twee keer het lied Europapa. Op de Oude Bosschebaan, waarbij het vele groen me verrast, kiezen we een picknickplek voor op de terugweg uit.
Als we bijna bij de Glowgolf zijn, fiets ik blijkbaar onder een gespannen doek met ‘as zondag rommelmarkt’ door. ‘Jaaaa de finish’ juichen de twee kornuiten in de bakfiets.
Hoe kon ik hier vooraf geen zin in hebben?
Saskia