Marjolein van Hoof
Een tatoeage zegt soms meer dan woorden. Het symboliseert een gevoel of een gebeurtenis in je leven. In de serie Onderhuids vertellen uiteenlopende Eindhovenaren hun verhaal achter een tatoeage. Deze keer met Anne-Meta Hutten (58).
EINDHOVEN – “Dit was zijn lievelingsbloem, dus een mooier eerbetoon aan mijn vader kon ik niet bedenken”, vertelt Anne-Meta Hutten terwijl ze haar tatoeage toont.
Op haar linker schouderblad staat een afbeelding van een oranje orchidee, een Masdevallia om precies te zijn. “Mijn vader was in Nederland een autoriteit op het gebied van deze soort. Hij kweekte ze in een kas aan huis. Wat hij met orchideeën had, heb ik met carnaval”, grinnikt ze.
Anne-Meta is een bekend figuur in ‘het Lampegatse’. “Het mooiste aan dit feest is de saamhorigheid. Carnaval maak je echt samen.”
Het was vooral in coronatijd dat ze zich ontpopte tot een ware verbinder door andere Lampegatters kaartjes en zelfgemaakte creaties te sturen. “Om ervoor te zorgen dat je toch aan elkaar denkt, ook als het feest niet door kan gaan.”
Alleskunner
Die creativiteit heeft ze niet van een vreemde. “Mijn vader, Pieter Oversteegen, was lithograaf, fotograaf, kunstschilder en tekenaar. Hij was een alleskunner en een allesdoener.”
Een cadeau voor zijn afstuderen aan de sociale academie was het begin van een hobby voor het leven. “Hij kreeg een kist vol orchideeënplantjes. Zo is het begonnen.”
Sindsdien kweekte Pieter orchideeën. Hij verdiepte zich in zijn geliefde plantensoort, ging daarvoor zelfs twee keer op reis naar de oerwouden in Mexico. Maar bovenal werkte hij aan een aantal indrukwekkende boeken.
“Werken van de Amerikaan Dr. C.A. Luer vertaalde hij naar het Nederlands. De originele boeken bestonden alleen maar uit zwart-wit tekeningen van orchideeën. Mijn vader heeft van al die verschillende soorten planten kleurenfoto’s gemaakt. Dat is ongelooflijk veel werk geweest. Zijn dagen bestonden grotendeels uit het verzorgen van zijn eigen planten en het maken van die boeken; zijn levenswerk.”
In 2009 overleed Pieter plotseling op 68-jarige leeftijd. “Hij had een streptokokkeninfectie in de bloedbaan. Op maandagochtend wandelde hij zelf nog naar de ambulance, op vrijdag werd hij niet meer wakker. In het ziekenhuis keek hij me aan en toen zag ik iets wat ik niet eerder bij hem had gezien: hij was bang.”
“Binnen de orchideeënwereld was mijn vader een bekendheid. Postuum zijn er twee orchideeën naar hem vernoemd. Dat hij uit het niets zoiets heeft bereikt, daar ben ik trots op.”
Oorverdovende stilte
“Ik mis hem elke dag. Hij was niet altijd de makkelijkste vader, maar wel míjn vader. Toen hij overleed, liet hij een oorverdovende stilte achter. Niet meer met hem praten of hem om raad vragen, dat mis ik het meest. En hij had het natuurlijk geweldig gevonden om mijn twee kinderen, Nienke en Freek te zien opgroeien.”
Vijf jaar na zijn dood liet Anne-Meta haar tatoeage zetten. “Niemand die hem ziet, deze tattoo is voor mij. Het staat symbool voor de afsluiting van een nare periode en het is een zichtbare herinnering aan mijn vader. Soms vergeet ik even dat ik ‘m heb, maar hij zit daar op mijn linker schouderblad, altijd, en daar zit ie prima”, glimlacht ze.
“Mijn moeder heeft wel eens gevraagd: Ga je er ook één zetten als ik overlijd? Jazeker, een tattoo van haar lievelingsbloem: een blauwe anemoon. Deze komt naast de oranje orchidee. Blijven we toch een beetje in carnavalssferen: oranje-blauw”, knipoogt ze.
‘Uit het niets zoiets bereiken, daar ben ik trots op’