Sinds 2022 bestaat het plan om op de hoek van de Bleekstraat/Kleine Bleekstraat/Vestdijk een groot complex met 130 woningen te bouwen. De architecten zijn en|en (bekend van de transformatie van het voormalige kloostercomplex Mariënhage) samen met Blake Properties. Meerdere inwoners van de Kleine Bleekstraat verzetten zich tegen dit plan. Zij vinden de vier gebouwen veel te massaal in verhouding tot hun straatje.
De Kleine Bleekstraat is een verrassend wat rommelig oud straatje. Een van de plekken in de stad waar de geschiedenis nog goed zichtbaar is. Veel huizen zijn er gebouwd in 1919, pal voor de annexatie. Arbeidershuisjes: op nummer 1 woonden in 1934 een papiersnijder en een fabrieksarbeider, op nummer 3 een metselaar.
In die tijd kwam de Kleine Bleekstraat uit op de Bleekstraat die vanaf de Dommel afboog over het tracé waar nu de Vestdijk loopt. Destijds liep de Vestdijk vanuit de stad niet verder dan de kruising met de Ten Hagestraat. Het vervolg van de Vestdijk richting de Dommel en verder naar de Hertogstraat zou over het terrein van Mignot en De Block moeten lopen. Dat bedrijf weigerde grond af te staan. Pas na de Tweede Wereldoorlog zou de Vestdijk doorgetrokken worden.
De Leeuwenkuil
Tussen de huizen 3a en 5a loopt vanuit de Kleine Bleekstraat een naamloos weggetje richting een achterafplek die ’de leeuwenkuil’ genoemd werd. Het verhaal gaat dat op die plek destijds enkele illegale cafés gevestigd waren, waar dames van lichte zeden hun diensten aanboden aan sjouwers, schippers en andere havenarbeiders die werkten aan het nabijgelegen kanaal.
Het huisje Kleine Bleekstraat nummer 3 (zie foto) zou volgens de plaatjes van de nieuwbouw niet gesloopt worden. Zo zou er toch nog een herinnering aan het oude straatje blijven bestaan.