Er wordt tegenwoordig geen woning meer opgeleverd zonder douchecel of badkamer. We kunnen ons een huis zonder dit vertrek niet meer voorstellen. Toch is dat heel lang geen standaardvoorziening geweest: een huis werd niet ontworpen met een douchecel of badkamer. In Eindhoven konden mensen in de jaren dertig van de vorige eeuw voor een wasbeurt terecht in een badhuis.

Een douche of een bad konden in vroeger tijden alleen de welgestelden in hun bouwplannen laten opnemen. Zij die daar net onder zaten, konden op elke slaapkamer een wastafel laten installeren, maar voor het gros van de Nederlandse bevolking was het aanrecht of de keukentafel de aangewezen plaats om de dagelijkse wasbeurt te ondergaan.

Voor de kinderen vond de grote wekelijkse wasbeurt plaats in een zinken teil op het aanrecht in de keuken of op tafel in de kamer, inclusief de wekelijkse verschoning van ondergoed. Het moet voor moeders van grote gezinnen dan ook een hele opgave zijn geweest deze wekelijkse wasbeurten goed te plannen.

De huizen die na de Eerste Wereldoorlog voor de gewone man werden gebouwd, hadden geen badkamer of douchecel. Om toch aan de ontwikkelingen op hygiënisch gebied te voldoen, werden in de vooroorlogse uitbreidingen van de steden badhuizen gepland.

In Eindhoven werd het eerste badhuis in 1933 geopend in de Kruidenbuurt op het Lavendelplein. In 1957 werd nog een badhuis geopend in Woensel, aan de Johan van der Waalsweg, in een tijd toen er eigenlijk geen badhuizen meer nodig waren, omdat badkamers en douchecellen gemeengoed werden in de nieuwbouw.

Ook particuliere ondernemers zagen wel brood in een badhuis. In 1935 opende kapper Van Tuyl in zijn tuin aan de Hoogstraat de Eerste Eindhovensche Volksbadinrichting. Op de begane grond bevonden zich baden en op de bovenverdieping douches. Uiteraard moest er voor een bad of douche betaald worden. De prijzen waren klantvriendelijk, maar je moest wel opschieten, want je wasbeurt was aan tijd gebonden en er werd flink op de deur geklopt als je die tijd dreigde te overschrijden.

Met alle renovaties van woningen, waar kasten werden omgebouwd tot douchecel, en het standaard opnemen van een badkamer of douchecel in nieuwbouwwoningen, verdwenen de badhuizen uit het straatbeeld en misschien ook uit de herinnering.