Dorothée Foole
Zestig plus? Echt wel!
Hanny Jacobs behoort, zoals zoveel zestigplussers, tot de naoorlogse babyboomers. Ze maakte de roerige jaren zestig van de vorige eeuw mee, maar was geen flowerpower meisje. Wel heeft ze nog ieder jaar contact met haar MMS-klasgenoten van destijds. ‘Die ontmoetingen koester ik.’
EINDHOVEN - Hanny (69) typeert zichzelf als ‘leesmeisje’ in haar tienertijd én ze speelde fanatiek handbal. ‘Maar ik ging natuurlijk ook uit.’ Na de MMS werkte ze tien jaar als secretaresse op de toenmalige Technische Hogeschool. ‘Daar leerde ik mijn man kennen: liefde op het eerste gezicht. We zijn in 1979 getrouwd en door zijn baan verhuisden we naar Limburg. In 1981 was ik zwanger; een tweeling! Dat was een hele klus, temeer omdat mijn man van zeven uur ‘s morgens tot zeven uur ‘s avonds weg was.’ In 1982 verhuisde het gezin weer naar Eindhoven. Toen manlief door Philips voor vier jaar werd uitgezonden naar de staat Tennessee stond de verhuiswagen weer voor de deur en wederom toen daaraan nog eens drie jaar Californië werd vastgeplakt. ‘Gedurende die periode heb ik sociale bedrijfskunde gestudeerd (schriftelijk) en ik verzamelde zogenaamde ‘storytellers’. Eenmaal terug in Eindhoven werd ik lid van de VVD en vanaf 2002 ben ik twaalf jaar raadslid geweest. Ik heb genoten van mijn raadslidperiode omdat ik iets voor de stad kon betekenen en de stad in al haar facetten leerde kennen.’
Inmiddels heeft Hanny twee kleinkinderen. Maar ze is geen oppas oma. Als vrijwilliger was Hanny ook voor haar pensionering op diverse terreinen actief. Zo was ze bestuurslid en later directeur van de Stichting Peuterspeelzalen. Momenteel zet ze zich met hart en ziel in als voorzitter van de stichting Leergeld Eindhoven. Daarbij tennist ze en is lid van de door haar opgerichte leesgroep in Blixembosch. ‘Sinds enkele jaren wonen mijn man en ik in Meerhoven, daar ben ik betrokken bij de commissie Esplanada. Bovendien maak ik voor mijn kleinkinderen een zogenaamd scrapbook over de eerste vier jaar van hun leven. Eigenlijk heb ik het best druk, maar ik heb het naar mijn zin.’