We schrijven 2010: een stel vrienden besluit om een weekend lang de Berenkuil te ‘painten’. Hét begin van Step in the Arena, het internationale graffitifestival met jaarlijks zo’n 10.000 bezoekers. Helaas komt aan al het goede een eind. Op zaterdag 15 en zondag 16 juni kun je nog een laatste keer genieten van dit relaxte festival. “Ondanks dat we ermee stoppen, zijn we vastbesloten om er een onvergetelijk feest van te maken.”
Door Marjolein van Hoof
Aan het programma zal het zeker niet liggen. Ruim 150 artiesten toveren in twee dagen tijd de Berenkuil om tot één grote artistieke galerij. Bezoekers kunnen de voortgang gratis en van dichtbij bewonderen, en als ze willen een gesprek aanknopen met de kunstenaars. Daarnaast zijn er foodtrucks, klinkt er muziek en is er een speciale hoek waar kinderen kunnen painten.
Een succesformule, zo heeft Step in the Arena inmiddels meer dan bewezen. Het evenement trekt niet alleen bezoekers uit de regio, maar uit heel Nederland en daarbuiten. Zelfs in de weken na het evenement gaan mensen nog naar de Berenkuil om de kunstwerken te bewonderen.
In den beginne
En dat allemaal dankzij een spontaan idee van een stel vrienden. “Dave van den Berg heeft het in 2010 opgezet, hij is echt de founding father. Een jaar later schoof Vincent Huibers aan, een graffiti artiest met een megagroot netwerk. Via hem werden er linkjes gelegd met artiesten waarvan je toen dacht: die gaan nooit naar Eindhoven komen. Wel dus! Later kwam daar Luuk Hoevenaars bij als programmeur. Dankzij deze drie mannen is het festival groot geworden”, vertelt Mike Dobber (44) van Dynamo. Hij is projectleider van het evenement.
Pionieren
Mike legt uit dat Step in the Arena een graffiti jam is. Het idee van een jam is dat artiesten op een aangewezen plek kunst maken en dat iedereen dit heel toegankelijk van dichtbij kan volgen. “Het bijzondere is dat er in 2010 weinig jams werden gehouden; dat was meer iets van de jaren ’90. De afgelopen pakweg zeven jaar zie je steeds meer van dit soort evenementen oppoppen en daarin is Step in the Arena heel pionierend geweest.”
Het evenement bleef zich in de loop der jaren ontwikkelen, vertelt Mike. “Daarnaast hebben we steeds meer de verdieping gezocht. Zo hielden we seminars over verschillende onderwerpen in relatie tot graffiti, denk aan vrouwen binnen de scene. Het aantal vrouwelijke painters neemt gelukkig toe, maar de scene wordt toch nog gedomineerd door mannen.”
Niet voort blijven kabbelen, maar juist pionieren en innoveren: dat is waar de organisatie voor staat. “Maar om dat te kunnen blijven doen, heb je centen nodig. We krijgen wel eens de vraag: waarom zou je er geen hek omheen plaatsen en entree vragen? Nee, dat past absoluut niet bij ons karakter. Het is een kunstvorm die je gewoon op straat eenvoudig moet kunnen bekijken.”
Stoppen op het hoogtepunt
Subsidie dan? “Dat is lastig. De voorwaarde daarvoor is dat de artiesten een honorering ontvangen, maar dat is juist niet de bedoeling bij een jam. Zo is dat wereldwijd vastgelegd. De kunstenaars krijgen spuitbussen en soms een overnachting en reiskosten vergoed; that’s it. Als je de artiesten gaat betalen, krijg je een totaal ander evenement en dat willen we niet. Als je niet meer kunt doen waar je voor staat, dan moet je je afvragen: waarom organiseren we dit nog? Misschien moet je gewoon stoppen op je hoogtepunt, zodat mensen onze culturele waarde beter beseffen. En als iemand anders zegt Oké, dan wil ik het wel organiseren: prima. We nodigen de volgende generatie van harte uit. De naam Step in the Arena mag je hebben.”
Trots
Dat de organisatie trots is op wat ze in al die jaren heeft bereikt, staat vast. “We hebben een prominente positie gekregen binnen de graffiti scene en we zijn uitgegroeid tot een volwaardig festival met een ongeëvenaarde relaxte sfeer. Dat maakt dat veel artiesten die hier eerder zijn geweest, graag dit jaar terugkomen voor de laatste editie. Dat geldt ook voor het publiek en dat is een compliment. Al met al hebben we talloze herinneringen gecreëerd.”
Expositie
Die herinneringen komen met name tot leven tijdens een speciale overzichtstentoonstelling van 15 jaar Step in the Arena. Deze is van 15 juni tot 7 juli gratis te bezichtigen bij KEVN aan de Galileastraat. “Een expositie met meer dan 1500 foto’s waarin je duidelijk de evolutie binnen de cultuur ziet. Mensen zijn in de afgelopen jaar echt anders gaan painten.”
Illegale plek
“Wat zo grappig is: de Berenkuil was en is nog steeds een gedoogplek voor graffiti. Eigenlijk houden we dus al 15 jaar lang een evenement op een illegale plek. De setting van een verkeersplein is uniek in Nederland, net als de grootte. Ga maar eens tijdens het festival bij de Berenkuil staan aan de verhoogde kant bij de TU/e: dan zie je het volledige terrein gevuld met graffiti. Fucking gaaf! Het goede nieuws: de Berenkuil blijft bestaan en mensen blijven daar painten. Ik ben heel blij dat wij daarin een klein stukje mochten mee kleuren.”
Je kunt Step in the Arena op 15 en 16 juni tussen 11.00 en 20.00 uur gratis bezoeken in de Berenkuil aan de Insulindelaan. Kijk voor meer informatie op:
stepinthearena.nl