PSV heeft een reuzenstap gezet richting de titel door in Alkmaar te winnen van AZ. Het was een wedstrijd typerend voor het gehele seizoen. Op karakter en wilskracht werd namelijk de zege over de streep getrokken. Uitblinker was Daniel Schwaab die zich ontpopt als een echte teamspeler en de Duitse Kampfgeist heeft overgebracht op zijn teamgenoten. De wedstrijd is pas voorbij als de scheidsrechter heeft afgefloten, dus gewoon altijd ‘volle bak inzet’, dan is alles nog mogelijk.

Zeker als Cocu Gaston Pereiro opstelt, deze klassespeler kan als enige in het elftal met een briljante actie het verschil maken. Zijn balbehandeling is ongekend. De enige speler die in zijn buurt komt is Hakim Ziyech. Doordat hij altijd de baas over de bal is heeft hij net wat meer tijd dan een andere speler om een bal in het doel te plaatsen. Dit doet hij dan ook regelmatig en met name in topwedstrijden. De extra tijd die Pereiro zichzelf verschaft door zijn sublieme techniek kan dan net doorslaggevend zijn. Niet verwonderlijk dus dat de Uruguayaan uitblinkt als de druk het hoogst is.

Cocu moet zeker een beroep doen op de stylist in de kampioenswedstrijd tegen Ajax. In een kolkend Philips Stadion kan de aanvaller zomaar het beslissende doelpunt maken in de jacht op de landstitel. Eindhoven zal die dag mediterraans aandoen qua passie en beleving op de tribunes. De titel pakken in een rechtstreeks duel met je naaste concurrent is een scenario dat normaliter voorkomt in de strip van Sjakie met zijn wondersloffen. De Amsterdammers zullen dan ook tot op het bot getergd zijn om het kampioensfeestje te verpesten. Iets ergers dan de titel verspelen aan je naaste concurrent bestaat er namelijk niet. Het kan de kroon op het werk zijn van Cocu en Brands.

Een mooi moment voor een nieuwe uitdaging voor beide personen, immers bij PSV hebben zij alles gewonnen wat mogelijk is. Afscheid nemen door de voordeur is niet iedereen gegeven bij een topclub. Bovendien kan een frisse wind op de Herdgang voor nieuwe impulsen zorgen.