Ze sieren ons huis: kerstballen, kerstslingers, kerststerren, kerstlampjes en zelfs kerstbomen! Niet dat ik zo’n groot huis heb, maar de twee kerstboompjes die een plekje in de voor- en achterkamer hebben, stammen nog uit de tijd dat mijn katten een grote naar buiten ruikende kerstboom niet konden weerstaan.

De twee katten zijn na een respectabele leeftijd vredig ingeslapen en hebben plaats gemaakt voor een enthousiast kwispelende hond. Nadat ze alles besnuffelde en de geur van alle kerstspullen in zich had opgenomen, taalt ze er niet meer naar. Voor mij zijn al deze kerstversierselen echter een groot verhaal. Zo komt de kerststal nog uit mijn ouderlijk huis. De os en de ezel zijn weliswaar gehavend maar nog wel heel. Het kindeke Jezus ligt ongeschonden vredig in een strobedje. De hoofden van Maria en Jozef zijn diverse keren gesneuveld en weer gelijmd. Nog slechts een van de drie koningen heeft de tand des tijds overleefd en de herder en ook de vier schaapjes hebben links en rechts wat kneusjes opgelopen. De beelden zijn me echter dierbaar en ik peins er niet over ze te vervangen voor strak 3D geprinte exemplaren. Ook de paar met bejaarde handen geborduurde kerstkleedjes hebben her en der een plaatsje gekregen in onze huiskamer.

Kerstmis, de viering van het kindeke dat in een stal in Bethlehem geboren wordt. Het levert ons twee vrije dagen op en… een hoop werk. Want kerst betekent lekker, uitgebreid of exclusief eten. Supermarkten pakken uit met de meest exquise lekkernijen, recepten en aantrekkelijke aanbiedingen voor de kerstdis. Natuurlijk ontkom ook ik niet aan al die verleidingen. Toch houd ik het dit jaar simpel. Een stoofvleesschotel als hoofdgerecht en geen ingewikkelde groenten maar rode kool met appeltjes en stoofpeertjes. Wel zelfgemaakt, maar al voor de kerst bereid zodat ik de dag zelf niet hoef te stressen. De laatste week van het jaar betekent voor veel mensen echter ook eenzaamheid en verdriet, vooral wanneer een geliefde overleden is. Maar ook doordat er iets is voorgevallen waardoor men met een dierbare gebrouilleerd is. Omdat ook wij iemand aan onze kersttafel missen wil ik daar toch even bij stilstaan.