Wie is het kind van de rekening van deze hele coronacrisis? Niet de topmannen en -vrouwen van de grote multinationals in ons land. Ook niet de aandeelhouders van deze bedrijven. Wel de kleinere ondernemers, die hun hoofd boven water proberen te houden. En ook de werknemers met een flexibel contract lopen veel risico.

Vanuit mijn verantwoordelijkheid voor de bijstandsuitkering krijg ik wekelijks te zien hoeveel mensen een beroep doen op de bijstand. De afgelopen weken is dat ongekend hard gestegen. Vooral mensen die net een stap richting werk hadden gemaakt, vallen weer terug. Maar opvallend genoeg ook veel jongeren onder de 27 jaar. Zij gaan naar mijn gevoel het grootste deel van de rekening betalen.

Ze worden geconfronteerd met flexibele werkcontracten. Vaak een huisbaas die minder flexibel is. De miljarden die we momenteel terecht uitgeven om onze samenleving te ondersteunen, moeten uiteindelijk ook een keer terugbetaald worden. En dan hebben we het niet eens over de uitdagingen die op ons af komen door de verandering van het klimaat, waarvoor deze generatie ook aan zet is.

OngewisTerwijl onze helden in de zorg zich bekommerden over onze gezondheid, waren het de jongeren die de vakken bij de supermarkt vulden en de nodige maaltijden bezorgden via bezorgwebsites. En dat tegen lage lonen en belabberde arbeidscontracten, terwijl de winsten in deze branches in coronatijd niet mals zijn. Ondertussen verliezen ze hun stageplek, lopen ze vertraging op met hun studie en is de toekomst ongewis.

Gelukkig zijn de meeste jongeren ambitieus, wendbaar en hebben zin om iets van hun leven te maken. Aan ons als samenleving de taak om hen hetzelfde te gunnen als de welvaart waarvan wij in onze jeugd hebben mogen genieten.