Een idyllische plek in Tivoli, midden in een woonwijk. In de Neushoornstraat lopen in het lentezonnetje tien bokken en geiten vrolijk rond in wat in de volksmond de Bokkentuin wordt genoemd. Tijd om er eens een kijkje te gaan nemen. “We hebben hier een paradijsje.”

Door Rob Weekers

Dierenweide Neushoornstraat, zoals de naam officieel luidt, is ongeveer een halve hectare groot en ligt er spic en span bij. Dat is voor een groot deel te danken aan vier vrijwilligers die zich met hart en ziel toeleggen op de verzorging van de dieren die er een thuis hebben.

Eén van hen is Henny van Ginkel (70). Ze woont in de Leeuwenstraat, op steenworp afstand van de dierenweide. Henny werd een kleine twee jaar geleden door mede-vrijwilliger Helga gepolst om tijdelijk een handje mee te komen helpen bij de dierenweide. “Ik ben een beetje blijven plakken hier”, lacht ze.

Voldoening

Een passie voor dieren: het is de gemene deler van de vrijwilligers. Daar weet Henny over mee te praten. “Ik heb niks met mensen, maar met dieren des temeer”, zegt ze enigszins verontschuldigend. De Eindhovense is naast haar werk voor de dierenweide ook als vrijwilliger in touw voor de stichtingen Brabants Landschap en Wildopvang Someren. “Ja, daar heb ik het flink druk mee, maar het geeft me veel voldoening. Stilzitten, da’s niks voor mij. En zeg nou zelf, de dierenweide is een heerlijk stukje groen in de wijk. Dat moeten we zo zien te houden”, zegt Henny stellig.

Volgens haar leven we tegenwoordig in het ‘stenentijdperk’, verwijzend naar de trend om tuinen bijna volledig te betegelen. “Met een paar plastic palmen om het helemaal af te maken”, schampert ze.

Rust

Henny is meestal voor dag en dauw in de weer, en kan genieten van de kinderen die ’s ochtends op weg naar school nog even de geitjes komen aaien. “Dat blijft altijd leuk om te zien”, zegt ze. “Als ik de dieren heb gevoerd, en de stal uitgemest, ga ik lekker op een stoel zitten. Dan kom ik heerlijk tot rust. We hebben hier een paradijsje. Wat een plek! Wat wil je nog meer?”

Dat beaamt ook collega Helga die voor de gelegenheid is aangeschoven. Driemaal in de week is ze in de dierenweide te vinden. “Hier kan ik mijn eigen tijd indelen en is er niemand die op mijn vingers kijkt.” Van het voeren van de dieren krijgt ze geen genoeg. Het schoonhouden van de stal is daarentegen een wat mindere klus. “Het is in ieder geval een stuk leuker dan thuis stofzuigen”, zegt ze monter.

Raad en daad

“Zo is het maar net”, lacht Mark Peeters (43). Hij is beheerder van een waslijst aan kinderenboerderijen en dierenweiden in Eindhoven. Een baan die hem volgens eigen zeggen op het lijf is geschreven. Als beheerder zorgt hij ervoor dat vrijwilligers voor raad en daad bij hem terechtkunnen. Dat kan zijn omdat er plotseling een dier ziek is geworden, of omdat er extra onderhoud nodig is. “Maar het valt en staat uiteindelijk met de vrijwilligers, zij houden de boel draaiend. Dat is geweldig”, zegt Mark enthousiast.

Kopstoot

Geitjes Bella en Lisa komen een kijkje nemen, maar blijven op gepaste afstand. Henny: “Wat zijn ze schattig hè”. Niettemin moeten de vrijwilligers attent blijven. Zo wil Nubische geit Selfie nog wel eens een flinke kopstoot uitdelen. “Het is er eentje met een gebruiksaanwijzing”, weet Mark. Het is een van de redenen waarom mensen, met name kinderen, de dierenweide niet mogen betreden. “Dan zou hier permanent een toezichthouder moeten rondlopen, dat zit er niet in. Bovendien zijn de dieren al die drukte niet gewend”, legt Mark uit.

Grasmaaiers

Een jaar of 6 geleden liepen er ook kippen rond op de dierenweide. “Daar is een einde aangekomen”, zegt Henny als ze wijst in de richting van het nabij gelegen Gijzenrooi. “Daar woont namelijk meneertje vos.”

Niettemin zijn vogels vaste gasten in het onderkomen aan de Neushoornstraat. Een pimpelmees heeft een plekje gevonden in een nestkastje, enkele duiven scharrelen rond op zoek naar voedsel, en de afgelopen zomers is de dierenweide een favoriete bestemming van een eenden koppeltje. “Over een dikke maand krijgen we hier tijdelijk wat schapen en lammetjes op bezoek”, zegt Mark, die de logees betitelt als ‘biologische grasmaaiers’. “Zij zorgen ervoor dat het gras lekker kort blijft.”

Pizza

De buurt kan de dierenweide wel waarderen, zo is de ervaring. “99.9 procent is positief”, zegt Henny. Sommigen zijn iets te enthousiast als het gaat om het voeren van de geiten en bokken. Henny: “Ik heb vanochtend een paar mandarijnen van het gras gevist”. Het fruit is niet erg geschikt voor de dieren, maar er is altijd een overtreffende trap. “We treffen hier ook wel eens stukken pizza aan”, vertelt Mark hoofdschuddend.

Praatje maken

In het verleden werden de dieren door de mensen in de wijk vaak gevoerd met brood, maar dat is tegenwoordig stukken minder. Op enkele borden aan de hekken staat te lezen dat brood voor geiten en bokken geen geschikt voedsel is. “Dat werkt prima. Vaak gaat het om onwetendheid, ik ga ervan uit dat de mensen het goed bedoelen”, zegt Mark. “Er zijn genoeg mensen die nauwelijks meer in contact komen met dieren, wat dat betreft vervult de dierenweide in een behoefte.”

Henny benadrukt dat er ook sprake is van een sociale component. “Mensen maken hier sneller een praatje met elkaar, da’s toch hartstikke mooi!”

De dierenweide is overigens nog op zoek naar een vrijwilliger die op zondagochtend een half uurtje tijd heeft om de vier schapen en zes geitjes te verzorgen. Heb jij een passie voor dieren? Stuur dan een bericht naar: koen@dieren-zorg.com