Kwieke Toos (88) hangt tennisracket aan de wilgen

Sport en veel bewegen houdt fit. Het is het adagium van een groep fanatieke senioren van tennisvereniging Engelsbergen. Iedere dinsdag- en donderdagochtend komt een groep trouwe leden bij elkaar om een balletje te slaan. Volgende week donderdag staat een extra feestelijke bijeenkomst op het programma als lid Toos van de Ven (88) na 47 jaar haar tennisracket aan de wilgen hangt. “Het is mooi geweest.”

Door Rob Weekers

Eigenlijk zou ze best nog wel een jaartje of meer door willen gaan, maar de benen willen niet meer, en het reactievermogen is niet meer wat het is geweest, licht de sportieve Eindhovense haar naderende sportieve afscheid toe. Desondanks voelt kwieke Toos zich nog hartstikke fit. “Tijdens een potje tennis kan ik niet meer zo goed mee met de rest. Een harde bal krijg ik niet meer geretourneerd. Ik wil wel, maar ik kán niet. Pff, da’s best frustrerend hoor, maar het is wat is”, zegt Toos berustend. “Daarbij komt: als ik speel wil ik winnen. Da’s altijd al zo geweest. Stoppen is een moeilijke beslissing, maar ik wil de blessures voor zijn.”

Smaak te pakken

“Tennis, dat leek me wel wat”, blikt Toos terug op de dag in 1977 toen ze op 41-jarige leeftijd bij Engelsbergen aanklopte. Manlief Toon zocht zijn passie in de muziek, en dochter Ilse was inmiddels oud genoeg om geen handenbindertje meer te zijn. Na een jaar oefenen en trainen kreeg Toos de smaak goed te pakken. Trainingen, interne laddercompetities, en onderlinge partijtjes volgden. Veel plezier beleefde de sportieve Eindhovense aan de voorjaarscompetities tegen teams uit Eindhoven en de regio. “Hoeveel wedstrijden ik heb gespeeld? Ik weet het niet precies, maar dat moeten er rond de 500 zijn, ik heb het niet bijgehouden.”

Gezellige club

Toos, geboren Eerselse, woont sinds 1963 naar alle tevredenheid aan de Olympialaan met de tennisbanen van de vereniging zowat in haar achtertuin. “Schuin de weg oversteken, en dan ben ik er”, lacht ze. Voor mensen van de vereniging reden genoeg om Toos te benoemen tot sleutelhouder. “We hebben een gezellige club, hoor. Met de dames van de vereniging hebben we vaak uitstapjes gemaakt en zijn op reis geweest naar Berlijn, Winterberg, Barcelona. Dat ga ik wel missen”, zegt ze.

Internationaal karakter

Tennisclub Engelsbergen telt 164 leden, met relatief veel oudere leden. “Zo’n 55 procent is 55 jaar en ouder”, weet ledencoördinator Ben Demilt (73). Daarmee is TC Engelsbergen de kleinste tennisvereniging van Eindhoven. “Maar wel een interessante club”, zegt Ben. “De laatste jaren hebben zich veel expats bij ons gemeld. Daarmee heeft de vereniging een internationaal karakter gekregen. Mensen uit India, Brazilië, Venezuela, noem maar op. Het geeft aan dat Eindhoven steeds meer divers wordt. Natuurlijk, er zijn ook genoeg jonge leden. Dat we beschikken over een levendige seniorentak maakt het extra leuk.”

Openluchtzwembad

Een regenachtige dinsdagmorgen aan de Olympialaan. Normaliter is het in het clubhuis van TC Engelsbergen een drukte van belang. De senioren van de dinsdagochtendgroep komen dan samen om een balletje te slaan, maar de tennisbanen hebben deze ochtend meer weg van een openluchtzwembad. “En dat terwijl we hier de beschikking hebben over zogeheten all weatherbanen, dat moeten we dus niet al te letterlijk nemen”, lacht Wim Kuipers (76), die samen met een groepje is aangeschoven om de tennisochtend te verruilen voor samen koffie drinken. Want naast in beweging zijn, vinden de sportieve senioren het ook fijn om lekker met elkaar te kletsen. Niet voor niets omschrijft TC Engelsbergen zich als ‘De gezelligste sportvereniging van Strijp’.

Bakkerij

Dat beaamt ook Wim Kuipers (76), die samen met zijn vrouw Loes (76) eveneens steevast present is op dinsdag en donderdag. Die laatste dag is toch wel favoriet. “Op donderdagen lijkt het hier soms net een bakkerij”, zegt Wim. “Dan staat de tafel vol met taarten en ander lekkers.” Toos: “Dan komt alles aan bod, van politiek tot ziektes”, lacht ze. Wim: “In een uurtje tijd behandelen we de wereldproblematiek en vinden we er ook nog oplossingen voor.”

Lid Wil Brouwer komt binnenlopen met de tennistas in de hand. “Gaat het door?”, vraagt hij hoopvol. “Niet? Had ik eigenlijk wel verwacht. Doe dan maar een kopje koffie.” Wil (80) heeft in 1991 zijn zaalvoetbalcarrière ingeruild voor tennis, en is viermaal in de week te vinden op de banen van Engelsbergen. “Techniek en tactiek, dat maakt het spelletje voor mij interessant”, licht hij toe. “Rechttoe rechtaan slaan, dat is niks voor mij.”

Fit

Ben, een oud-korfballer, is een kleine 25 jaar lid van Engelsbergen en nog steeds een verwoed sporter. “Tennis kun je lang volhouden. Het is geen contactsport, dat scheelt een slok op een borrel.” Dat beaamt ook Henk Weiss (84) die op jongere leeftijd fanatiek de handbalsport beoefende. “Een balletje slaan, dat houdt me fit.”

Toos hoort het met een glimlach aan. “Tennis zit er niet meer in voor me, maar bij de gymclub ga ik zolang het kan nog wel even door.” Dan over de afscheidsmiddag die de cludleden voor haar op touw hebben gezet: “Hoe mooi is dat! Wat er precies gaat gebeuren weet ik niet, ik laat me verrassen.” Van de club helemaal de rug toekeren, is bij Toos geen sprake. “Ik ben van plan om hier nog regelmatig over de vloer te komen. Ze zijn nog niet van me af!”