Tijdens de laatste raadsvergadering vorige week bleef wethouder Mary-Ann Schreurs maar hameren op ‘Pizza-Geert’ en ‘alternatief café’. Geert Tiersma haalt zijn schouders daarover op. “We doen zoveel meer dan alleen dat: festivals, workshops, museum. We waren het best bewaarde geheim van Eindhoven: nu zijn we dankzij haar en daaropvolgend door de media aandacht breed bekend geworden.”

Hij heeft al vier kliko’s eikels gevuld in korte tijd. Hij grinnikt zelf om de beeldspraak: eikels ruimen. Het geeft hem rust als hij met zijn bezem in de weer is. “Maak ik m’n kop leeg.” Vaste prik op de vrijdag voor hem is een speciale Kriek. “Ik sluit zo de week af en verwelkom het weekend”, zegt hij na een klein, eerste slokje. Marleentje is buiten de deur werken: ze staat model. Er heerst rust op het terrein en in huis, beaamt hij. “Ja, we nemen het nu zoals het is. We denken mee. We staan sterk in onze zaak.”

Hij laat zich niet meer uit de tent lokken. “Ik wil mijn energie goed besteden. Ik heb ook een zoon (Vincent, 22 jaar, red.) die ik mijn volledige aandacht wil geven.”

Weggaan hier, aan de Gabriël Metsulaan, dat idee doet ‘m pijn. “Ik heb hier letterlijk bloed, zweet en tranen gegeven. Alles zelf opgebouwd.” Hij laat zijn open handen zien. Hij spreekt beslist. “Met deze handen heb ik mijn droom waargemaakt. Een plek gecreëerd waar iedereen welkom is. Waar de enige winst het menselijk contact is. Ik verdien helemaal niks met dit alles. Om in te gaan op de ‘pizza- en café-uitspraken’ van wethouder Schreurs: er moet geld bij! Iets wat ik met liefde zelf aanvul uit eigen portemonnee.”

Van iedereen

Hij wijst rondom. “Dit hier. Dit mooie stuk Eindhoven. Dat is toch niet alleen van ons? Dat is van iedereen die hier wil zijn.”