De huizenmarkt trekt aan, maar een hypotheek aanvragen blijkt niet zo eenvoudig als de reclames ons doen geloven. Laatst sprak ik iemand wiens dochter en haar man hun huis voor een goede prijs hadden weten te verkopen. Enthousiast gingen ze op jacht naar een grotere woonruimte, maar toen ze hun oog hadden laten vallen op een pand en vol goede moed een hypotheek gingen aanvragen, werden ze afgewezen.

Zij had weliswaar een goede baan, maar geen vast contract en hij kon als ZZP’er ook geen gegarandeerd inkomen opgeven. Noodgedwongen zitten ze nu in een huurpand waar ze 1650 euro per maand voor moeten ophoesten! Een gigabedrag waardoor ze nu echt op de kleintjes moeten letten terwijl ze juist dachten een goede deal te hebben gedaan.

Iemand anders vertelde me dat ze ook haar eigen huis had verkocht en haar oog had laten vallen op een opknappertje in Eindhoven met een mooie lap grond eromheen. Ook zij kregen bij een hypotheekverstrekker de deksel op de neus toen ze een hypotheek wilden afsluiten. Want het zou geen ‘courant’ huis zijn.

Afhankelijk zijn van derden en vervolgens afgewezen worden terwijl je alles goed op een financieel rijtje hebt staan, is een zwaar gelag. Temeer omdat vaste banen momenteel niet voor het oprapen liggen en jaarcontracten schering en inslag zijn.

Natuurlijk is het goed dat mensen op de risico’s gewezen worden. Maar zekerheid en vooral risico’s afdekken, hoe doe je dat? Want wat is er zeker in het leven? ABN Amro schrapt 1500 banen. En hoe dek je risico’s af? Door je voor alles en nog wat te verzekeren? Je kunt van de trap vallen zonder iets te mankeren, maar een gebroken heup oplopen omdat je over een stoeprand struikelt.

Een beetje creativiteit zou een hypotheekverstrekker dan ook sieren. Zonder overigens terug te gaan naar de tijd voor de crisis toen the sky the limit was.

Om nu gedwongen te worden om voor vele honderden euro’s per maand te gaan huren terwijl je voor minder maandelijkse lasten een mooie hypotheek zou kunnen afsluiten, vind ik bizar en wrang voor de betrokkenen.