Ik ken iemand in mijn omgeving die er een sport van maakt om op slimme wijze een centje bij te verdienen. Ze is zelfs zo geobsedeerd dat ze haar kinderen waarschuwt om vooral die nieuwe jurk, jas, broek of schoenen zo lang mogelijk ‘netjes’ te houden. Zelfs de rubberen laarsjes mogen in het bos niet gebruikt worden om in plassen te springen. Laat staan dat er met hagelwitte sneakers over een modderig bospad gerend mag worden.

Ook de met Sinterklaas, Kerst of verjaardag gekregen cadeautjes gaan vergezeld met de opmerking: pas op dat je ze niet beschadigt. De reden hiervan is dat zij, zodra haar kinderen zijn uitgespeeld of uit hun kleren gegroeid, deze spullen als ‘nog zo goed als nieuw’ op Marktplaats voor een goede prijs kan verkopen. Overigens gaat het niet altijd om dure verkopen. Ook een paar te krap geworden sokken worden zonder blikken of blozen voor één euro te koop aangeboden. Nu las ik in de krant dat de belastingdienst met argusogen aankopen via Marktplaats en Vinted in de gaten houdt. Want, zo redeneert de fiscus, je zou zo maar een klein kapitaaltje kunnen vergaren of een bloeiende handel via deze verkoopmethodes kunnen opzetten.

Ja, en wanneer je geld verdient dan moet je daarover belasting betalen. Zo zit ons Nederlands belastingstelsel nu eenmaal in elkaar. Het zou dus zo maar kunnen dat er binnenkort bij diverse particulieren een blauwe envelop in de brievenbus valt, bijvoorbeeld om nog verschuldigde btw te betalen. Oppassen geblazen dus, vooral wanneer je ook nog gebruik maakt van diverse toeslagen of uitkeringen. Toch rijst bij mij de vraag of al die controle nou wel nodig is. Of er geen ergere dingen zijn die prioriteit verdienen. Wanneer iemand super zuinig wil leven, dan moet hij of zij dat toch zelf weten. Nee, zuinig, echt zuinig ben ik nooit geweest. Geld heb ik laten rollen. Eerlijk gezegd vind ik het nog steeds heel bijzonder dat ik iedere maand AOW op mijn rekening gestort krijg, terwijl ik er nog geen uur voor gewerkt heb. Spullen te koop aanbieden via Marktplaats is niet aan mij besteed. Een paar keer per jaar ga ik naar de wereldwinkel en laat daar mijn overbodige spullen achter in de hoop dat ik er iemand anders blij mee kan maken.

Dorothée Foole

eindhovenwinkel.nl