Ik vond ze eerst wel grappig: de betonnen blokken in het centrum die voorzien zijn van opvallende pasteltinten. De functie van deze in het oog springende kleurobjecten is om ons op te vrolijken op plekken waar het momenteel een chaos is aan werkzaamheden. Een bekend spreekwoord luidt: Overdaad schaadt! En dat is precies waarom mijn positieve mening nu is overgeslagen naar ergernis.
Toen ik met mijn fiets van de Elzentlaan de Paradijslaan inreed, werd ik allereerst onaangenaam verrast door de lelijke afzetting die moet voorkomen dat auto’s ook die route nemen. Iets wat overigens kort geleden nog maar heel normaal was. Op de Paradijslaan was het afgescheiden deel van de rijweg, dat normaliter als fietspad gebruikt kan worden, volgepropt met knalroze, felgele, lichtgroene, hemelsblauwe en knalrode ‘varkensruggen’, zoals deze betonblokken ook wel genoemd worden. Nee, om in dezelfde terminologie te blijven: het tafereel sloeg bij mij als een tang op een varken. Genoeg is genoeg, wil ik dan ook de ‘mooimakers’ van onze stad meegeven. Zodra we voor iets ‘te’ kunnen zetten, dan gaat het vaak de verkeerde kant op.
Zo las ik afgelopen week dat een te extreme fixatie op je lichaamsvorm en voeding kan leiden tot bigorexia. Wat? Ik moest het even opzoeken. Wanneer je bigorexia hebt, lijdt je leven letterlijk onder jouw levensstijl. Je bent ervan overtuigd dat je lijf nooit gespierd genoeg is. Om aan je ideaalbeeld te voldoen, moet je daardoor steeds vaker trainen. Iedere dag meet je je spieren op. Is je biceps in plaats van groter juist kleiner geworden, dan slaat de paniek toe. Kortom: de hele dag ben je dwangmatig met je lijf bezig, zo erg zelfs dat je geen tijd meer hebt voor een normaal sociaal leven. Meer mannen dan vrouwen blijken gevoelig te zijn voor deze verslaving, want dat is het. Net zoals eetstoornissen, overmatig drankgebruik en kettingroken.
Gelukkig leven we in een tijd waarin afkicken niet als een schande, maar veeleer als een daadkrachtige daad wordt gezien. Bloot staan aan verleidingen, het overkomt ons allemaal. Aan sommige geef je toe, maar je zegt ook wel eens nee. Of je altijd de goede keuze maakt? Ik denk het niet. Maar daar kun je juist van leren, denk ik dan. Alleen wanneer je ergens ‘te’ voor kunt zetten, dan moet je je misschien eens achter je oor krabben en een pas op de plaats maken.
Dorothée Foole