Alessandra Scalora (36) zoekt letterlijk de hoogte op. Als stadsimker vind je haar geregeld op het dak van het Ketelhuis en in de gevel van het Van Abbemuseum. Gehuld in wit pak en beschermend hoofddeksel verzorgt ze de bijenkasten die daar staan. Daarnaast zie je haar liefde voor deze nuttige insecten terug in de bijzondere kunst die ze maakt.

Door Marjolein van Hoof

Alessandra is geboren en getogen in Eindhoven, maar haar naam en uiterlijk verraden een meer exotische achtergrond. “Dat klopt”, grinnikt ze. “Mijn moeder komt uit Aruba en mijn vader uit Italië. In de zomer logeerden we met de hele familie, alle neven en nichten, bij mijn grootouders op Sicilië. Zij hadden buiten de stad een groot huis met veel grond. Het stond vol met bomen. Ze hadden amandelen, sinaasappelen, citroenen, vijgen, druiven en olijven. Elke ochtend zat mijn opa op een krukje onder de bomen onkruid te plukken. Hij hield zelf geen bijen, maar dankzij de bijen had hij wél zo’n mooie tuin vol groente en fruit.”

Fascinatie

Het is misschien daardoor dat Alessandra een fascinatie kreeg voor deze nuttige insecten. “Mijn eerste proefwerk op school ging in ieder geval over bijen. Ik was een jaar of 11, denk ik. Dat je één koningin hebt en bijen met allemaal een taak: het had iets romantisch. Ik vond dat geweldig. In zo’n ecosysteempje gebeurt van alles.”

Die fascinatie bleef. In 2016 besloot Alessandra een imkercursus te volgen. “Het viel me op dat je bijna nergens echte pure honing kunt kopen, zelfs in biologische winkels moet je goed kijken. Dat was voor mij een extra motivatie om de cursus te volgen.”

Dat deed ze destijds bij het Wasven. “Tegenwoordig kun je dat bij De Grote Beek doen. Je leert over de cyclus van de bij, waar je op moet letten om een volk gezond te houden en natuurlijk het honing slingeren. De eerste keer dat we naar een bijenkast gingen, was best spannend. Ik dacht: de bijen komen direct op je af maar ze bleven juist heel kalm. Heel bijzonder en mooi.”

In de stad

“Je had natuurlijk al imkers in Eindhoven, maar niet zozeer in de binnenstad. In steden als New York, Parijs en Londen zag je wel stadsimkers. Dat sprak mij aan. Ik hoorde dat op Strijp-S, op het dak van het Ketelhuis, vier bijenkasten stonden. De chef-kok hield deze een beetje bij, maar een echte imker hadden ze niet. Ik meldde me aan, samen met een vriendin van de cursus, en zo is het begonnen. Dat is nu acht jaar geleden.”

Honingbijen houden in de stad heeft een groot voordeel, vertelt Alessandra. “Hier geldt namelijk een pesticiden verbod. Je hebt veel bermen die speciaal voor de bijen en vlinders nu niet gesnoeid worden en het hele seizoen bloeien. Bovendien liggen er diverse parken in de buurt en in de stad heb je meer diversiteit aan bloemen. Net als mensen hebben bijen een gevarieerd dieet nodig. Op het platteland heb je pesticiden en vaak eentonige velden.”

Honing slingeren

In één kast zitten gemiddeld 50.000 bijen die ongeveer 10 kilo honing produceren. “Binnenkort ga ik de honing slingeren. De opbrengst deel ik met de keuken van het Ketelhuis en de Italiaanse ijssalon die daar zit. Zij gaan er honingijs van maken.”

Bezige bij

Het Ketelhuis is niet de enige plek waar Alessandra als imker in actie komt. Zo heeft ze ook bij de moestuin in haar wijk Vredeoord een bijenkast staan én sinds vorig jaar bij de gevel op de tweede verdieping van het Van Abbemuseum. “Niet helemaal toevallig, want ik werk hier als museumdocent”, glimlacht ze.

Daarnaast is Alessandra educatiemedewerker bij het Philips Museum en geeft ze als gastdocent geregeld imkerlessen op basisscholen. “Superleuk om te doen!”

En of het nog niet genoeg is, is deze moeder van drie kleine kinderen ook nog geregeld te vinden in haar atelier. “Als kind schilderde en tekende ik al heel veel. Ik studeerde Grafische Vormgeving. Mijn moeder raadde me aan om daarna naar de Hogeschool voor de Kunsten te gaan, maar dat durfde ik niet. Hoe moet ik als kunstenaar mijn geld verdienen? Ik koos voor de veilige weg: hbo Media en Entertainment Management.”

Passie voor creëren

Vier jaar geleden pakte ze de creatieve draad toch op. “De passie bleef om vrij te kunnen creëren. Ik wilde iets maken wat een connectie heeft met de bijen.” Van de ramen die in een bijenkast hangen, maakt Alessandra kunstige lijsten. Ze maakt gutsen van patronen uit een bijenkast en ze stort zich op houtbewerking. “Hout is voor mij heel erg verbonden met bijen. De kasten zijn natuurlijk van hout en in het wild kom je bijen vaak tegen in een holle boom.”

De meest directe connectie met bijen is haar research naar het maken van pigmenten uit stuifmeel. Daarvoor deed ze vorig jaar een pitch bij het Stimuleringsfonds, wat haar de Aanmoedigingsprijs opleverde. “Hierdoor heb ik nu de financiële ruimte en de tijd om hier onderzoek naar te doen. Uiteindelijk hoop ik hiermee een mooie collectie te kunnen maken en echt te leven als kunstenaar en maker.”

Boodschap

Daarnaast wil Alessandra stadsimker blijven en in die hoedanigheid heeft ze nog een boodschap: “Als het even kan, steun imkers uit de buurt door lokale honing te kopen. Dat is trouwens ook goed tegen hooikoorts, want dan krijg je de lokale stuifmeel binnen en bouw je weerstand op. En verder: houd je tuin lekker groen, zorg dat je pesticidenvrije zaadjes koopt en hang een insectenhotel op. Zo maken we onze stad nog een beetje fijner voor honing- én wilde bijen”.

Nieuwsgierig naar het werk van Alessandra Scalora? Je kunt haar volgen op Instagram.

Workshop honing slingeren

Alessandra verzorgt op 17 en 24 augustus bij het Ketelhuis een workshop honing slingeren. Je kunt dan zelf je honing oogsten en een potje vullen om mee naar huis te nemen. Aanmelden voor een van deze dagen kan via mail: hello@houseofhoney.studio