Aanranding, verkrachting? Het is me gelukkig nog nooit overkomen, alhoewel het had niet veel gescheeld. Het was een prachtige zondag in mei en samen met mijn zus plukte ik madeliefjes waar we heel idyllisch een bloemenkransje van vlochten. Ik was een jaar of zes. Opeens stond er iets verderop een jongeman op de fiets, die ons toeriep dat een eindje verder hele mooie bloemen stonden.

Hij fietste door en ik besloot te gaan kijken. Hoe ik ook keek, ik zag geen bloemen en wilde teruglopen maar opeens stond hij er weer. De bloemen stonden volgens hem nog een eindje verder. Ik breng je er wel naar toe, was zijn voorstel. Niets vermoedend deed ik dat, maar tegelijkertijd lette ik heel goed op waar hij naar toe fietste. Het was vlakbij een bos. Na wat slingerpaadjes stopte hij. Hij nodigde me uit op het gras te gaan zitten. Ik vond het raar, keek voor me uit en vroeg waar de bloemen waren.

Opeens keek ik naar hem en schrok me wezenloos. Drie keer raden wat ik zag!!! Ik sprong op en rende voor mijn leven het slingerpaadje af. Helemaal overstuur en huilend kwam ik bij mijn zus aan. Snel gingen we naar huis. Toen mijn vader hoorde wat er gebeurd was, was hij furieus. Ik moest alles aan een agent vertellen. Heb dit tot drie keer toe gedaan. Uiteindelijk werd tegen mijn moeder verteld, dat kinderen wel eens meer iets vertelden. Eerlijk gezegd was ik het voorval zo goed als vergeten, maar door ‘me too’ kwam het weer op mijn netvlies.

Later als journaliste heb ik diverse vrouwen geïnterviewd die door hun vader seksueel misbruikt werden. Ze durfden geen aangifte te doen, omdat papa dreigde dat zij dan het hele gezin kapot maakten. Net als mijn vader werd ik tijdens die gesprekken furieus en dat ben ik nog steeds, wanneer het over seksuele intimidatie of -misbruik gaat. Ik vind echter wel dat dergelijke onthullende informatie niet in kijkcijfertrekkende talkshows, maar op het politiebureau moet plaatsvinden. Weliswaar in de hoop dat wat de slachtoffers is overkomen serieus genomen wordt.Ik vertrouw erop.