Ik blijf het bijzonder vinden om na zo’n tien uur vliegen, bij aankomst verwelkomd te worden in het Nederlands. Wanneer je naar Curaçao reist, dan overkomt je dit op het vliegveld Hato. En dat is niet het enige wat me met Nederland verbindt. Voor het eerst na lange tijd heb ik de volgende dag eens een onvervalste gulden in mijn handen.
Weliswaar is het een iets ander exemplaar dat in 2002 plaats maakte voor de euro, maar de munt waarop onze koning in de Nederlandse Antillen staat verbindt me wel degelijk met het achtergelaten thuisfront. Dat doet ook de Albert Heijn, die in dit overzeese stukje Nederland haar bekende huismerken verkoopt. Zelfs de herkenbare blauwwitte AH-tas is de Atlantische Oceaan overgevlogen.
Alleen de gratis Eftelingzegels ontbreken. Bizar is het wanneer ik tijdens mijn verblijf in dit Caribische gebied verneem dat uitgerekend de Eindhovense vestiging van deze grootgrutter, waar ik regelmatig mijn boodschappen doe, afgelopen week beroofd werd. Op Curaçao beschermen winkels, maar ook particulieren zich massaal tegen ongewenste indringers door tralies voor ramen en kassaplekken te plaatsen. Misschien een idee voor het moederland?
Terwijl Nederland getroffen wordt door de kou en de griep nog steeds niet het land is uitgebannen, heerst er hier met 30 graden in de plus ook een heuse griepgolf. Overeenkomsten genoeg, maar er zijn ook grote verschillen. Zo bedraagt de maximale BTW hier 9% en dat scheelt toch een behoorlijke duit op onze 21%. De vraag rijst: zou ik op dit zonnige eiland willen wonen waar cactussen en palmbomen in het wild groeien, flamingo’s op de zoutvlaktes staan en altijd een passaatwind waait? Mijn antwoord is klip en klaar: nee! Niet alleen omdat de wegen er hopeloos verouderd zijn en vol gaten zitten en er geen fietspaden of fatsoenlijke trottoirs zijn.
Gewoon omdat het Nederland waarin ik ben opgegroeid teveel in mijn DNA zit om er zo’n 10.000 kilometer vandaan te gaan wonen. Ook zou ik de jaargetijden missen. Wanneer ik volgende week weer terug ben verheug ik me op de lente die nu toch echt wel zal komen. Hollandse tulpen en ‘n lentezonnetje? Ik ga er voor!