Gezellig bezig zijn en een balletje trappen. Iedere woensdagochtend komen de mannen van Old Stars van voetbalvereniging Gestel bij elkaar voor een potje walking football. Fit blijven, en een vuist in de lucht als de bal het netje weer heeft laten bollen. Tijd om eens een kijkje te nemen bij de mannen die één ding met elkaar delen: de passie voor voetbal.

Door Rob Weekers

In de kantine van de voetbalvereniging uit Gestel zit Henk van Eembergen -zelfbenoemd spreekbuis van de Old Stars- aan een lange tafel waarop een doos staat met stukken vlaai er in, ietsje verder liggen gevulde koeken en nog wat andere lekkernijen erin. “We hebben 2-jarigen in ons midden”, verklaart hij. Koffie en gebak zijn er voor na de training en het onderlinge partijtje. “De bekende derde helft”, zegt Henk. “Wij houden het overigens alleen bij koffie en thee, hoor.”

Rekken en strekken

Het is iets voor tienen in de ochtend en de Old Stars maken zich op voor de warming-up. Dat gaat gepaard met de nodige rek- en strekoefeningen, waar ook een bewegingsvorm met een hoepel aan te pas komt. Aan de rand van het veld ligt een aantal voetballen. In het voorbijgaan trapt een aantal spelers de bal tegen het reclamebord, om vervolgens toch maar weer met de oefeningen verder te gaan.

Er wordt serieus hard getraind. Eerst maar even de regels. Een sprintje trekken is not done bij walking football, lichamelijk contact is niet toegestaan, en een bal hoog voorgeven is er ook niet bij. “Je kan het een beetje vergelijken met snelwandelen”, zo omschrijft Henk het speeltempo. “Winnen is bij ons ondergeschikt aan het spel. Hoewel, soms kan het er best fanatiek aan toegaan.” Het veld waarop wordt gespeeld beslaat een kwart van een regulier voetbalveld. In twee kleine goals moet er worden gescoord; keepers ontbreken bij walking football.

Team Old Stars telt zo’n twintig leden, variërend in leeftijd tussen de 60 en 80 jaar. De meesten hebben een voetbalachtergrond, en vinden het nog fijn om wekelijks op het veld te staan. Henk: “Niet iedereen is even fit, sommigen tikken een hoger niveau dan de ander, maar dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Het gaat om het plezier.”

Fanatiek

Plezier heeft ook Hans Rufi (76), die na een intensieve warming up nog even staat uit te hijgen. Hans heeft in het verleden ‘op behoorlijk niveau’ gevoetbald, en heeft ook nog een passie voor volleybal. Het aankomend partijtje laat hij aan zich voorbij gaan. Sinds kort heeft Hans een pacemaker. “Van de cardioloog heb ik groen licht om mee te doen”, zegt hij. “Voor een wedstrijdje is het nog te vroeg. Komt er een bal ook maar in de buurt van mijn richting, dan wil ik ‘m hebben ook, zo fanatiek ben ik wel”, verklaart Hans waarom hij pas op de plaatst maakt.

Evenwicht

“Bewegen, motoriek, coördinatie”, somt Hans op als reden om mee te doen met de Old Stars. “En natuurlijk ook omdat het hartstikke leuk is. O ja, en ook om mijn evenwicht te bewaren.” Of hij daar moeite mee heeft? Hans: “Nee, maar dat komt omdat ik aan walking football doe, hè.”

Walter Smets (74) zit eveneens in de lappenmand. “Een auto-ongeluk”, licht hij toe. “Heb op de intensive care gelegen. Toen ik weer bij bewustzijn was, vroeg ik meteen of ik nog kon voetballen. De vooruitzichten waren niet zo goed, dreigde zelf in een rolstoel terecht te komen”, vertelt hij. “Het is meegevallen. Ik sta weer op het veld!”

Nieuwe aanwas

“Eindelijk komt er eens iemand naar ons kijken”, zegt Harry Oosterhout (71) met een brede lach. De vereniging bestaat nu ruim tien jaar, en hoewel er sprake is van een stabiele basis kunnen de Old Stars best nog wel wat nieuwe aanwas gebruiken. Onbekend maakt onbemind, zo blijkt. “Dat we hier zomaar wat doen, is een van de misverstanden. Net als dat het voetbal voor ‘ouwe zakken’ is”, legt Henk uit. “Er wordt hier serieus getraind, compleet met speloefeningen. Iedereen die het leuk vindt om te voetballen, is bij ons meer dan welkom.”

“Blijven bewegen, en houd je concentratie vast! Nee, niet dáárheen met die bal. Zo moeilijk is het toch niet?” Trainer Ergin Dag loopt ontspannen over het veld, en voorziet zijn mannen van uitleg van de oefenstof. Ergin, in het bezit van een UEFA A-diploma, neemt de trainingssessie serieus, en laat met een paar welgemikte schoten zien dat het met zijn traptechniek wel snor zit. Met regelmaat verschijnt er een grijns op het gelaat van de oefenmeester als zijn ‘pupillen’ een actie tot goed gevolg brengen. “Het gaat om het plezier en de lol”, zegt hij. “Ik maak geen onderscheid of iemand wel of geen talent heeft. Dit is méér dan alleen voetbal.”

Even wennen

Dat weten inmiddels ook Sam Vogels en Fraukje Baetsen. De twee twintigers zijn tweedejaarsstudent Sportkunde aan de Fontys Hoge School in Eindhoven, en zijn sinds afgelopen zomer wekelijks present bij de woensdagen van de Old Stars. Het tweetal bereidt er in het kader van een stage de trainingen voor. “Het was even wennen in het begin”, geeft Fraukje ruiterlijk toe. “Om me verstaanbaar te maken moet ik een stuk harder praten dan ik gewend ben.” Waarvan akte, want tussen een oefening passen en lopen, dirigeert Fraukje de teamleden in de juiste richting. Sam: “Het leukste vind ik dat er veel wordt gelachen. We kennen de mensen van het team nu vrij goed. Dat het zo leuk zou zijn had ik niet verwacht.”

Een balletje trappen met de Old Stars?