Alles klopte. Het weer, de sfeer en de organisatie. Het was Eindhoven en Brabant op z’n best met de vriendelijkheid en gezelligheid zoals wij die kennen. Verbroedering van mensen zonder onderscheid te maken. De 65.000 mensen in de stad hadden een gemeenschappelijk gevoel en dat was trots. Trots op spelers, trots op de club en trots op de stad.

En terwijl de meeste van ons aan het nagenieten waren van het fantastische feest, waren achter de schermen veel professionals heel hard aan het werk. Binnen 24 uur werd het feest opgebouwd en weer afgebroken. Dat het zo’n geweldig feest is geworden, hebben we naast de voetballers van PSV aan die mensen te danken. Want als er iets in de logistiek, het geluid, de veiligheid, de hulpdiensten of andere onderdelen niet goed was georganiseerd, had dat zomaar een schaduw over het feest kunnen werpen. Ook het team aan mensen achter de schermen mag zich met recht kampioen noemen. Want het is ongelofelijk wat zij in zo’n korte tijd hebben neergezet.

Als wethouder ben ik verantwoordelijk voor het onderhoud van onze stad. Dus leek het me een goed idee om de schoonmakers in het zonnetje te zetten. Want na het feest op maandagavond hadden zij een grote klus te klaren. En dat moest ook nog eens voordat de dinsdagmarkt werd opgebouwd. Met 50 man sterk hebben zij in een paar uur tijd de binnenstad schoongemaakt. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar wat als zij de stad niet op de dag zelf hadden schoongemaakt? Dan hadden we het echt wel gemerkt...

We hebben deze mannen flink gehuldigd. Zoals dat hoort, op het bordes van het stadhuis. De trots was onbeschrijfelijk mooi om te zien. Voor de meesten was het ook wat onwennig. Om zo in de middelpunt van de belangstelling te staan. Ze zijn immers gewend om onzichtbaar of onopgemerkt te blijven. Terwijl juist zij een heel belangrijke en tastbare bijdrage leveren aan het goed functioneren van onze samenleving.

Terechte hulde, voor de onzichtbare kampioenen van onze stad.