Afgelopen week was ik bij de uitvaart van kunstenares Olly van Abbe. De oudste kleindochter van Henry van Abbe viel een bijzonder afscheid ten deel. Haar kist werd met luid tromgeroffel en onder begeleiding van negen gildebroeders van St. Joris en directe familieleden de kerk binnengedragen. De bijzetting van de kist in het mausoleum dat Olly’s grootvader rond 1935 liet bouwen, was opmerkelijk. In het gebouw aan de Roostenlaan werd haar kist toevertrouwd aan een diepe ruimte onder de vloer. Het was de uitdrukkelijke wens van deze getalenteerde kunstenares om vlakbij haar grootouders, haar laatste rustplaats te hebben. Met respect werd deze wens vervuld. Respect is volgens mij ook het sleutelwoord wanneer we het over de samenvoeging van dorpen hebben om tot een Groot Eindhoven te komen. Burgemeester Jorritsma is er een groot voorstander van. Ik geef hem gelijk. Want alleen door samenvoeging kan deze regio optimaal profiteren van de financiële voordelen die dat met zich meebrengt. Het is goed voor de technologische- en industriële ontwikkeling en voor de werkvoorziening. Bovendien vind ik het in deze tijd achterhaald dat dorpen een eigen bestuur moeten hebben, met alle kosten van dien. Toch zijn er heel wat tegenstanders, die bang zijn de eigen (dorpse) identiteit te verliezen. Ongetwijfeld was dat ook het geval in 1920 toen de dorpen Strijp, Stratum, Gestel, Tongelre en Woensel de annexatie aangingen met Eindhoven. Nog steeds is het zo dat inwoners van een bepaald stadsdeel beslist niet in een ander stadsdeel willen wonen. Maar dat hoeft ook niet. Stratum blijft Stratum met haar authentieke sfeer en dat geldt ook voor de andere stadsdelen. De afgelopen honderd jaar hebben we een enorme technologische- en maatschappelijk ontwikkeling doorgemaakt. Maar de oude bestuursvormen zijn niet veranderd. Er zijn maar liefst veertig overlegorganen in deze regio. Om ook voor onze kinderen en kleinkinderen een toekomst in een Groot Eindhoven te realiseren, zal dat aangepakt moeten worden. En wat die historie of authenticiteit betreft? Die kunnen we met respect behandelen en een veilig plekje geven. De grote vraag is echter gaan dorpsbesturen en het provinciebestuur mee in deze broodnodige aanpassing. Ik ben er bang voor.