De treurmars van PSV duurt maar voort. Tegen Ajax was een nederlaag weliswaar vooraf ingecalculeerd, maar het veldspel was werkelijk tranentrekkend. Tegelijkertijd besliste Bergwijn de topper tegen Manchester City.

Dertig miljoen rijker, maar met een seizoen aan duigen zat de directie van PSV ongetwijfeld tandenknarsend op de tribune van de Johan Cruijff ArenA. Want hoe nu verder met de club? Sportief is de crisis ongekend. Van het gemoedelijke PSV is ook niks meer over aangezien er een grote verdeeldheid heerst binnen alle geledingen. Ernest Faber staat voor de onmogelijke taak nog iets van het seizoen te bakken. Europees voetbal lijkt momenteel een utopie voor de ploeg en dat is nog nooit voorgekomen in de geschiedenis van de club. Het is een grote schande en PSV onwaardig.

Wat dat betreft is het een enorme fout geweest van Gerbrands, dat hij bij het ontslag van Mark van Bommel niet meteen schoon schip maakte. Gewoon een fris gezicht voor de ploeg die met andere ogen kijkt, zodat iedereen weer op nul begint. Met Faber staat er toch weer iemand uit de eigen familie, waardoor het een beetje oude wijn in nieuwe zakken is. Daar kan Ernest overigens niets aan doen. Hij doet zijn stinkende best, maar het is vechten tegen de bierkaai. Hier valt geen eer meer aan te behalen.

Pappen en nathoudenWellicht is het gewoon beter om alle sterkhouders van de ploeg in de uitverkoop te doen en volgend seizoen met een geheel nieuwe ploeg en technische staf een herstart te maken. Wat dat betreft kan het gunstig zijn, dat Raiola de zaakwaarnemer is. Hij is in staat om de spelers voor een mooi bedrag te verkopen, zodat er een bedrag overblijft om te investeren. Of John de Jong de aangewezen persoon is om het geld te laten rollen is een punt van discussie. Al zijn aankopen vallen immers door de mand. Maar doet hij zoveel anders dan Marcel Brands? De raad van commissarissen is de komende maanden aan zet om de club grondig door te lichten. Gaan ze ingrijpen of wordt het pappen en nathouden?