Donderdag was een zeer speciale dag. Allereerst omdat ik opnieuw als gemeenteraadslid ben beëdigd. Omdat de onderhandelingen voor een nieuwe coalitie nog moeten beginnen en de oude wethouders dus nog even blijven zitten, ben ik tijdelijk wethouder én raadslid. Maar de dag was om nóg een reden bijzonder.
Want naast mij zat Samir Toub. En dat was heel toevallig zo ingedeeld door de medewerkers van de griffie. Wat zij niet wisten, is dat Samir en ik op de basisschool bij elkaar in de klas zaten. Eerst op de St. Josephschool en later op de Tongelaar, tot en met groep 8. Ruim 23 jaar later zaten we weer naast elkaar, maar nu op het stadhuis in de raadszaal.
Er wordt vaak gezegd dat je van een dubbeltje geen kwartje kunt worden. Dat het onmogelijk is om jezelf te ontwikkelen uit een sociale klasse. Of dat de integratie volledig mislukt is. Tegen die mensen zeg ik: check ons. Yasin en Samir. Trotse, betrokken Eindhovenaren. Komend uit een wijk waar veel armoede en werkeloosheid was en weinig perspectief voor een mooie toekomst. We werden niet naar HAVO of VWO gestuurd, maar naar LBO/MAVO. Maar we hebben alle kansen gepakt, hard gewerkt. En uiteindelijk geworden tot wie we zijn.
We weten dat kansen niet vanzelfsprekend op je pad komen. Dat het niet altijd makkelijk is om je doelen te behalen. Mede daarom heb ik veel zin in onze samenwerking de komende jaren. Ook al is hij van een andere partij, we komen uit het zelfde nest en willen met onze stad dezelfde kant op. Twee kwartjes op weg naar een mooie toekomst.