Alles kan een mens gelukkig maken: een plek onder de zon, een vers kopje thee en beter nog een bezoek aan het Parktheater in Eindhoven. Die wijsheid ging in elk geval deze week op. Zo’n 400 leerlingen en een paar docenten van het Van Maerlantlyceum vulden drie avonden met zang, dans, muziek en poëzie. Wie kwam kijken en luisteren werd even opgetild in een wolk van enthousiasme, lef en aanstormend talent.

EINDHOVEN - Het programma opende met een optreden van het schoolorkest. They don’t really care about us, klonk het. De song van Michael Jackson had al even veel realiteitsgehalte als de Starwarsmedley die erna kwam: geen. Onder leiding van Anne Swinkels liet het orkest zien dat er binnen het Van Maerlant heel veel muziek zit om rekening mee te houden en erg blij van te worden.

Totaal anders

Na het openingsnummer volgde elke avond een totaal ander programma. Verbindend thema: diversiteit. En dus speelde een meisjesband het snoeiharde Amsterdam van Nothing But Thieves, plukte een jongen een Russisch melodietje op een lier, gaf een ander een prachtige vertolking van een nummer van Frank Ocean, blies een duo Fauré uit de blokfluit en danste het schoolballet de sterren van de hemel. Tussendoor nam het onderbouwkoor de zaal mee in een medley van meezingers, en zette het bovenbouwkoor samen met het schoolorkest een imposante Oh Fortuna van Carl Orff neer.

Dat was dan ook de verzuchting na afloop: Oh Fortuna! Wat een geluk om zoveel jonge, prachtige podiumgangers in een avond bij elkaar te zien. Al zou je de term ‘jong’ niet moeten gebruiken voor de presentator, Bram Scharpach. Puntdichtend loodste hij het publiek professioneel door het programma: geestig, en met liefdevolle plaagstoten naar de school waar hij na de examens helaas niet meer naar terugkeert.