Door Bram W. van der Putte

BEST – Bettine Sarton (53) gaat er voor. Komend weekend zijn de wereldkampioenschappen Paaldansen in de Maaspoort in ‘s-Hertogenbosch. De huidige Nederlandse kampioene is nuchter over haar kansen in het eremetaal. Momenteel staat ze vijfde op de wereld ranking in de categorie 50+. Deze week staat vooral in het teken van het verfijnen van haar choreografie.

Ze ademt sport. Al dertig jaar is staat ze voor de klas, zogezegd, en ze heeft in haar studio al vele zwetende koppies voorbij zien komen. Sinds drie jaar heeft ze het paaldansen ontdekt. “Met mijn sportschool ben je aan rages onderhevig. Dat is gewoon een feit. Zo kwam paaldansen op mijn pad.” Ze vond het meteen geweldig om te doen.” Het écht is de ultieme workout: er zit dans en kracht in. Ik verleg er nog steeds mijn grenzen in.” De oorsprong van het paalgebeuren ligt in het Chinese circus. Een intensieve sport waarbij alle spiergroepen aan bod komen. “Het is een sport om serieus te nemen. Vanuit de overkoepelende bond zetten ze al goede stappen om tot een Olympische erkenning te komen.”

In haar sportschool Best Body & Mind lopen de lessen paaldans goed. Volwassenen en kinderen komen er graag voor langs. “Je geeft iets door als je lesgeeft. Ik zie de kinderen en volwassenen groeien in mijn lessen. Ze krijgen kracht erbij en tanken zelfvertrouwen. Dat mag ik van dichtbij meemaken. Fantastisch vind ik dat.”

Sarton loopt aardig mee in het veld van de atleten die over een paar dagen aan de bak gaan. “Ik zal geen echte topper meer worden. Dat zit er met mijn leeftijd niet meer in. Maar ik kan aardig goed meekomen, hoor.”

Voluit trainen doet ze nog wel, iedere dag, maar ze komt zich nu wel tegen. “Mijn lichaam herstelt wat minder snel. Ik merk dat ik al wat ouder wordt. Daar pas ik mijn schema op aan. Zodat ik nu in kleinere stapjes naar mijn routine. Ik ben nog niet helemaal klaar.”

Drie uur per dag is ze met haar routine bezig. Vier minuten duurt deze. Een uitputtingsslag is die wel te noemen. “Je spieren verzuren snel doordat ze geen zuurstof krijgen. Er zijn bijna geen momenten van ontspanning. Je spreekt al je spiergroepen aan.” Af en toe pakt ze haar rustmomentjes, maar die zijn maar kort, want ze mag maximaal 30 seconden los van de paal staan. “Dan krijg ik toch een beetje lucht. Ik bouw die momenten in mijn routine, zodat het allemaal mooi samenvalt.” Ze vervolgt. “Als ik komend weekend mijn persoonlijke score kan verbeteren, dan is dat al super. Meer hoef ik niet hoor. Dan ben ik al heel blij.”