Ellen Popeyus

Het Oranje Fonds reikt jaarlijks De Appeltjes van Oranje uit voor initiatieven die bijdragen aan een betrokken samenleving. Dit jaar is het thema Bruggenbouwers in de Buurt. De Eindhovense Stichting Ik Wil bouwt al 10 jaar bruggen in de buurt en is een van de tien landelijk genomineerden.

EINDHOVEN - Een samenleving waarin iedereen gelijkwaardig is en een plek heeft. Daar maakt Ik Wil zich hard voor. De stichting wil mensen en leefwerelden verbinden. Leyla Kalender: “Het doet er niet toe waar je vandaan komt, welke geloof je hebt en welke taal je spreekt, iedereen is mens en hoort erbij. Juist in de onderlinge verbinding van mens tot mens krijg je begrip voor elkaar en kun je fijn samenleven.”

Wat de stichting uitdraagt is voelbaar in de sfeer in haar ontmoetingscentrum in Woensel-Zuid, waar ook uiteenlopende activiteiten en cursussen worden gehouden. Er wordt gewerkt vanuit de community-gedachte en het idee van verbindend communiceren. Leyla: “Niemand is de leider, iedereen heeft iets waardevols in te brengen op basis van zijn of haar passie en talent. Het draait om luisteren, open staan voor elkaar, niet meteen oordelen. Een open houding: ook al spreek ik jouw taal niet, je bent welkom. Daarmee willen we duidelijk maken: ik zie jou als mens. Die sfeer maakt dat mensen die zich elders vaak niet thuis voelen, maar hier graag komen. Het is een basaal veilige plek. Als mensen het gevoel hebben dat ze welkom zijn, komen ze vanzelf met ideeën en initiatieven om iets te doen.”

Ontdekken

Esra Altmis, initiator van Ik Wil, wijst in dat verband naar de stichtingsnaam. “Met Ik Wil willen we uitdrukken dat alles gebeurt vanuit intrinsieke motivatie. Mensen móeten hier niets. Ze maken zelf keuzes om iets te doen of te leren. En weet je niet goed wat je wilt of kunt, dan kun je dat hier ontdekken door van alles uit te proberen.”

Leyla: “We helpen mensen om mee te doen en erbij te horen. Zo willen we ook expliciet armoede bestrijden. In armoede blijven hangen heeft vaak te maken met het ontbreken van kennis en van een netwerk. Hier kunnen mensen praktische informatie halen en kunnen ze in contact komen met anderen, zodat ze elkaar kunnen helpen.”

De dagen bij stichting Ik Wil zijn goed gevuld, toont een blik op het huidige activiteitenrooster: Nederlandse, Engelse en Arabische les, koken, naaien, creatief bezig zijn, en rekenlessen, om maar eens wat te noemen.

Bruggen

De stichting bouwt niet alleen bruggen naar en tussen individuele inwoners, maar ook naar organisaties, scholen en, via Samen voor Eindhoven, ook naar bedrijven. Zo gaat men via de gestructureerde dialoogmethode regelmatig in gesprek met wijkorganisaties over relevante onderwerpen zoals ‘samenleven’. Door het uitwisselen van expertise en perspectieven komen daar vaak weer nieuwe initiatieven uit voort. Ik Wil heeft er bijvoorbeeld aan bijgedragen dat de woonzorggroep Vitalis gerichte basisdagbesteding voor migrante ouderen in huis heeft. Leyla noemt dat best uniek.

Intussen is het ontmoetingscentrum, net als alle maandagen tot en met donderdagen volgelopen met mensen. De alleenstaande Ayse werd na 40 jaar werken ineens werkloos, maar had nog veel te bieden. Ze kookt nu twee dagen per week voor iedereen. Daarom wordt ze ‘grote zus’ genoemd. Eten verbindt immers. Ayse: “Het voelt hier als familie, het geeft structuur, rust en gezelligheid om hier te zijn.”

Warm bad

Activiteitencoördinator Zühâl spreekt van een warm bad. “In de samenleving zie je overal aparte groepen. Hier wordt iedereen geaccepteerd. Ik word gewoon blij wakker als ik weet dat ik hiernaartoe ga.”

In het schilderlokaal wordt de gemeenschappelijke taal van de kwast gesproken. Mensen uit alle windstreken vinden er rust in hun hoofd en ontdekken onvermoede talenten. In een andere ruimte doet vrijwilligster Raja creatieve activiteiten. Ze runt ook het ruilwinkeltje en heeft bij Ik Wil de cursus vertrouwenspersoon gevolgd om anderen gericht te kunnen helpen. “Ik voelde me hier meteen thuis. Mensen zijn aardig en je proeft veel onderling respect en waardering.”

Begin oktober wordt bekend of Ik Wil tot de drie winnaars behoort en uit handen van koningin Máxima een bronzen beeldje en 25.000 euro mag ontvangen.

‘Je proeft veel onderling respect en waardering’