Eindhovenaren en hun cultuurervaringen in de stad. Waar zijn ze door geraakt? Elke week een persoonlijk verhaal. Deze week Wilma Heuvelink.
EINDHOVEN - “Lezen gaat niet per se over leren. Een kind heeft zijn eigen fantasie, ziet in tekeningen andere dingen dan jij en gaat vragen stellen. Heb daar geduld voor. Het is een ontdekking, en dat geeft zoveel plezier. Lees elke dag met aandacht met je kind.”
Wilma Heuvelink past elke week op kleindochter Janne. Het bezoek aan de bibliotheek is dan hun uitje. Samen op de fiets naar de Witte Dame, in het Bibliotheekcafé wat drinken, Janne kan er met andere kinderen spelen en natuurlijk lezen en lenen ze altijd een paar boekjes. “Ik houd van ontzettend veel boeken, vooral boeken waarbij de karakters echt tot leven zijn gebracht. Ik woonde als kind in het buitengebied in Gelderland. In mijn puberteit kwam er een bibliotheek in een nabijgelegen dorp. Dat ik daar voor het eerst binnenstapte weet ik nog heel goed!
De lijsterbeshoeve las. Ik weet niet meer waar dit boek over ging, maar ik heb het toch altijd onthouden. Het heeft diepe indruk gemaakt. Ik kom nog altijd graag in bibliotheken. Ik vind het heerlijk om gewoon wat rond te kijken, door verschillende boeken te bladeren.
Natuurlijk weet ik niet waar het heen gaat met de toekomst van de bibliotheek, maar wel wat ik graag zou willen behouden. De bibliotheek is ook een soort gemeenschapshuis. Je ontmoet elkaar hier, drinkt koffie, studeert, leest. Er is een ongedwongen sfeer. Ook vind ik het belangrijk dat er een verscheiden collectie blijft. Je moet kunnen blijven dwalen door de boeken.”
uitineindhoven.nl