EINDHOVEN - Wanneer je een buitenbeentje bent, dan heb je het als kind moeilijk. Het overkwam John Williams (67). “Mijn moeder was gescheiden en dat was in de jaren vijftig van de vorige eeuw een schande. Als kind werd ik erop aan gekeken. Ik was echter goed in sporten en dat heeft me veel zelfvertrouwen gegeven.”
Het is dan ook niet verwonderlijk dat sporten als een rode draad door zijn leven loopt. “Eigenlijk had ik graag een baan in de sport gehad,” vertelt John. “Het werd een baan bij de Rabobank, waar ik het overigens altijd goed naar mijn zin heb gehad. Het beste uit mensen halen, was en is voor mij nog steeds een uitdaging. In 1991 besloot ik me op hardlopen toe te leggen. Via de Lage Landen kwam ik in een groepje hardlopers terecht. Ik ben altijd meer een individuele sporter dan een teamsporter geweest. In 1995 besloot ik de hele marathon in New York te gaan lopen. Ik heb ‘m uitgelopen, maar na ruim dertig kilometer verkrampte ik. Sindsdien laat ik de hele marathon voor wat die is.”
In de natuur lopen, je hoofd leegmaken, het zijn aspecten die John in het hardlopen vond. Momenteel is hij looptrainer bij Eindhoven Atletiek. “Iedere maandag- en dinsdagavond lopen we met een groepje van circa 25 tot 30 mannen en vrouwen. Ik maak een schema en op woensdagavond evalueren we onder het genot van een hapje en een drankje. De leeftijden variëren van 25 tot en met 72 jaar. Ook begeleid ik op verzoek mensen individueel.”
John is een doorzetter. Sinds hij fanatiek hardloopt heeft hij maar liefst 76 halve marathons gelopen. Helaas is hij niet meer in staat deze afstand te lopen. “Momenteel heb ik last van artrose in mijn heup. Maar het hardlopen zomaar opgeven? Daar denk ik niet aan.”
Sinds zestien maanden is er iets nieuws in zijn leven gekomen waaraan hij veel plezier beleeft. “Mijn vrouw en ik hebben twee zonen en nu hebben we er een prachtige kleindochter bij: Liza. Op dinsdag zijn we nu oppasoma en -opa. Geweldig! Daarbij lees ik graag. Ik geniet van het leven en hoop dat nog lang te mogen doen.”