Het ging afgelopen week over de kleur van piet. Om te voorkomen dat het kinderfeest in december door volwassenen gekaapt zou worden, is besloten om ruim van te voren een besluit hierover te nemen. Het is ‘n discussie die de samenleving, maar ook de gemeenteraad, verdeelt.
Naast de voor- en tegenstanders van verandering, heb je ook de twijfelaars. Die de verandering van de kleur snappen, maar het ook gewoon jammer vinden. Die elk jaar weer met zwarte piet teruggaan naar hun eigen jeugd. Generaties hebben heel bijzondere herinneringen aan zwarte piet. Het is dan ook begrijpelijk dat het moeilijk is om die los te laten. Tegelijkertijd snappen deze twijfelaars heel goed dat het kwetsend is voor mensen met een donker huidskleur. Het voelt ongemakkelijk om plezier te hebben van een feest waar anderen zich door beledigd voelen.
Ook ik heb de afgelopen jaren een ontwikkeling van mijn mening doorgemaakt. Ik weet nog goed dat ik een paar jaar terug, toen de eerste protesten in Amsterdam waren, heel stellig tegen vrienden zei dat ik het een non-discussie vond. Piet is zwart omdat hij door de schoorstenen moet. En moeten we ons als land hier nou druk om maken? De jaren erop merkte ik dat ik me steeds ongemakkelijker voelde bij het feit dat ik het niet zo serieus nam. Ging gesprekken aan met de voorstanders van verandering. Ik probeerde me in te leven in de mensen die fanatiek voor het behoud van zwarte piet zijn.
In essentie is het gevoel van beide groepen hetzelfde. Mag ik zijn wie ik ben, met respect voor mijn cultuur en identiteit. En in hoeverre mag de ander dat van mij afpakken? De discussie gaat veel dieper. Het is de zoektocht naar een manier om elkaar te vinden, zonder dat je we onszelf verloochenen en verliezen. Hoe moeilijk en emotioneel deze discussie ook is, ik denk dat we ons als samenleving ontwikkelen door deze wrijving. Want we zijn een land van vooruitgang, niet van stilstand.
Het geruststellende van de verandering van de kleur van piet is, dat de kinderen de diverse kleurpieten leuker vinden dan de zwarte piet. Dat wist Sint mij te vertellen vanuit Spanje. Ik hoop dat we vanaf dit jaar hele mooie herinneringen met elkaar gaan maken, voor nieuwe generaties. Dag zwarte piet, dankjewel dat je er was. Welkom, kleur piet! Je hebt ‘n leuke maar zware taak voor de kiezen. Maak er een mooi feestje van, vol verzoening, vrolijkheid en veel cadeautjes.