Laat ik voorop stellen: ik ben een bevoorrecht mens dat ik van mijn hobby mijn werk heb mogen maken. En dat ik wekelijks een nieuwe Groot Eindhoven voor u in elkaar zet. Echter vond ik het tijd voor wat dagen vrijaf. Ik besloot als import-Eindhovenaar een dagje als toerist op pad te gaan in... Eindhoven. (Door Willem Brouwer).

EINDHOVEN - Het leven op Strijp-S is bijzonder aangenaam. Als rasechte - en trotse - Hapertenaar, wende de rustige omgeving. Opgegroeid op het platteland, ja, dat kon me uiterst bekoren. Twee jaar geleden maakte ik de stap dan toch naar de grote stad. Op Strijp-S waan ik mij echter in een even zo rustige omgeving en dat bevalt me goed. En ben ik op zoek naar drukte, dan is het centrum met tien minuten fietsen bereikt. Een nieuw hotel op De Bergen in Eindhoven, The Match, nodigde mij uit (dank jullie wel!) om als toerist de proef op de som te nemen. Ik nodigde een vriend uit, bouwde er een leuk programma omheen en waande me een avond en nacht als toerist in de lichtstad. Eindhoven de gekste, toch?

We trapten af met een potje Barcelona - Rayo Vallecano. Op het heerlijke bed geploft en onder het genot van een flesje Desperados genieten van ‘s werelds beste voetballer: Lionel Messi. Zolang het nog kan. We veerden op bij de sprankelende passjes van ‘die kleine’. Geweldig. De toon was gezet. Lang op bed liggen zat er niet in. Nee, de maag begon te grommen. Bovendien wilden we een helft meepikken van het Brabantse onderonsje PSV - NAC Breda. We werkten, tegenover The Irish Pub, een sushi-gerecht weg.

Snel staken we over om de ploeg van Van Bommel aan het werk te zien. Stralend was het allerminst, maar de sfeer was goed en het biertje smaakte prima. Voordat we er erg in hadden stapten we alweer naar buiten. Op naar de volgende activiteit: de Zwolse jazzy-hiphop band The Cool Quest gaf een optreden in poppodium De Effenaar. Hop, daar gingen we. Het vijftal stelde niet teleur: ruim anderhalf uur maakte de Zwollenaren er een aangename show van. Leadzanger Vincent Bergsma nodigde het toegestroomde publiek uit om in de foyer nog een drankje te doen. Uiteraard tikte ik hun meest recente schijfje op de kop en maakte een praatje met de heer Bergsma. Lekker down to earth.

We vervolgden ons pad naar De Wildeman, waar we tot in de nachtelijke uurtjes nog wat drankjes nuttigden. Daarmee was het goed geweest, ploften weer op onze toddenhoop in The Match en sloten de ogen. De tijd als Eindhovense toerist zat er alweer op. Ja, Eindhoven, je bent prachtig. Als inwoner, of als toerist.