Deze week hadden we de aftrap van een nieuw team, een nieuwe coalitie, waarmee we de komende jaren gaan werken aan, voor en met de stad. Afgelopen donderdag presenteerden we ons coalitieakkoord, met daarin een aantal lastige maatregelen die ons allemaal gaan raken. Maatregelen waar we niet onderuit komen, omdat we simpelweg te veel uitgeven terwijl we minder geld ontvangen.

Tegelijk is het zo dat mensen die pech hebben in het leven, geluk hebben dat ze in Eindhoven wonen. Want onze regelingen voor die mensen zullen ruimhartig blijven. Het akkoord bevat mooie perspectieven. Zoals de bouw van woningen, waarmee we veel woningzoekenden helpen om op geweldige plekken te wonen. We gaan ons inzetten zodat iedereen mee profiteert van het economisch succes van Eindhoven. Kortom, veel werk aan de winkel. De andere kant van de medaille is dat ik afscheid moet nemen van een team, waarmee ik vier jaar heb samengewerkt. En dat voelt heel dubbel.

Want of het nu gaat om het organiseren van een buurtfeest, het runnen van een restaurant of het besturen van een stad: het is altijd teamwork. Waarbij ieder z’n eigen takenpakket heeft, maar daarnaast ook als mens een bijdrage levert aan de samenwerking. Mijn team van de afgelopen periode bestond uit mooie, kleurrijke mensen, van wie ik nu grotendeels afscheid moet nemen.

Van Jannie Visscher, die betrokken, empathisch en attent is. Mary-Ann Schreurs, die met creatieve inzichten in staat is om andere perspectieven te laten zien. Jakob Wedemeijer, die ons met zijn deskundige juridische bril de goede richting uit kon sturen. Wilbert Seuren, waarmee ik inhoudelijk intensief en fijn heb samengewerkt. En Staf Depla, van wie ik misschien wel het meest heb geleerd.

Kortom, meer dan enkel collega’s. Het is daarom een gekke week, van afscheid nemen en opnieuw beginnen. Met mensen die hun eigen kleur en eigen kracht meenemen, om onze stad weer een beetje mooier en beter te maken. Ik kijk er naar uit.