Afgelopen weekend vond in Almere een stille tocht plaats van mensen die een dierbare verloren hebben door moord. Initiatiefneemster is Wicky van der Meijs, wiens vader in 2002 vermoord werd tijdens het uitlaten van zijn hondje.

Ondanks het feit dat jaren later via cold cases deze zaak helaas niet kon worden opgelost, besloot Wicky een oproep te doen aan alle nabestaanden van onopgeloste moorden zich te laten horen. Want wat blijkt? Nederland telt ruim 1000 onopgeloste moorden! Ik schrok van dit aantal. Via speciale teams die op deze zogenaamde cold cases worden gezet, bestaat wel degelijk de kans dat daders gevonden kunnen worden, denk maar aan de zaak Nicky Verstappen. Dit is vooral te danken aan de medische wetenschap waardoor via DNA onderzoek op dadersporen een match gevonden kan worden.

Dit kan tot het vinden van de moordenaar leiden. De vraag is moeten we een moord die pakweg ruim twintig jaar geleden is gepleegd, nog eens helemaal doornemen? Ook in onze omgeving zijn er een fiks aantal mensen moedwillig omgebracht, waarvan de dader nooit gevonden is. Ik denk aan de 8-jarige Manon Seijkens uit Helmond die in 1995 vermist werd en zes maanden later op slechts 500 meter van haar huis verkracht en vermoord gevonden werd. In 1989 werd in een greppel in Dommelen het vermoorde lichaam gevonden van de Budelse Wies Hensen (32).

Op 12 februari 1990, drie weken na haar verdwijning, ontdekte een schipper het levenloze lichaam van de eveneens in Budel woonachtige Anouschka Weezenbeek (15). Een stille tocht om aandacht te vragen voor hen en al die mensen die moedwillig zijn omgebracht en vaak een vreselijke dood hebben gehad, ja dat moet! Wat zij hebben moeten doorstaan... dit mag niet ongestraft blijven! Van mij mag deze tocht een jaarlijks terugkerende demonstratie zijn. Met hopelijk het effect dat niet alleen vele van deze moordzaken heropend worden maar vooral ook dat mensen die wellicht iets weten alsnog gaan praten en daders opgepakt kunnen worden.