Silvia Dirks van Nisselrooij, 52 jaar, werkt al 31 jaar in de zorg. Doordat ze zich is blijven ontwikkelen en diverse opleidingen heeft gevolgd, werkt ze nu in verschillende functies, op verschillende afdelingen en heeft ze twee werkgevers. “Elke week is anders.”

GELDROP - “Als 15-jarige werkte ik al als vakantiewerker in het Sint Anna Ziekenhuis in Geldrop in de centrale keuken en het personeelsrestaurant.” Aan het woord is Silvia Dirks van Nisselrooij, een vrolijke en enthousiaste vrouw die ‘altijd bezig is’, zoals ze zelf zegt. Na de HAVO is Silvia de Inservice A-opleiding gaan doen. Werken en leren dat paste toen al bij haar en dat doet ze nu nog steeds. “Ik ben altijd blijven leren. Momenteel werk ik als klinisch verloskundige voor 24 uur in ziekenhuis Bernhoven in Uden.”

En werkt ze binnen de flexpool van het St. Anna Ziekenhuis als klinisch verloskundige, O&G verpleegkundige en A verpleegkundige. Voor Silvia is flexibel werken ideaal. Ze kan zoveel werken als ze zelf wil en ze houdt zelf de regie. “Voor mij was een fulltimebaan te veel om daarbij mijn gezin met vier kinderen te runnen. Daarom ben ik flexibel gaan werken, en kon ik me blijven ontwikkelen.”

“Flexibel werken moet wel bij je passen”, vertelt Silvia. “Ik raad het iedereen aan die veel wil leren, praktisch ingesteld is en goed kan organiseren. Als je flexibel werkt, kom je op veel verschillende afdelingen en locaties. Natuurlijk moet je zorgen dat je bijblijft in de theorie en de bijbehorende geldende protocollen per afdeling. Dat doe ik door vakliteratuur te lezen, op tijd naar een symposium te gaan en door bijscholingen te volgen in mijn vakgebied.”

“De zorg past echt bij mij. Ik ben ook trots op mijn vak”, vertelt Silvia. “Ik geef mensen ondersteuning en begeleiding in belangrijke fasen van hun leven: bij zwangerschap, bevallingen, ziekte, onderzoeken, bij een opname en overlijden. Door mijn eigen ervaringen weet ik als geen ander wat het is om zorg te ontvangen en te verlenen. Ik kan me goed verplaatsen en voel aan welke zorg op welk moment nodig is. Als een kameleon kleur ik daarbij mee in de lijn van mijn professie op dat moment.”

Tevreden naar huisDe zorg kan zwaar zijn, maar Silvia gaat bijna altijd met een tevreden gevoel naar huis. Dat kan in kleine dingen zitten: “Ik word blij van een glimlach van een patiënt, soms zegt een glimlach immers meer dan 1000 woorden. Ik krijg veel energie en voldoening van tevreden en dankbare mensen. Je voelt het als mensen zich direct veilig, vertrouwd en goed begeleid voelen. Vaak zeggen patiënten tegen me: ‘Bent u er morgen weer?’ Als ik dat hoor, dan ga ik blij naar huis.”