Hoe is het om de diagnose prostaatkanker te krijgen en voor welke keuzes kom je vervolgens te staan in het behandeltraject dat volgt? Gerald van den Hurk uit Eindhoven deelt openhartig zijn verhaal en zijn ervaring met prostaatkankerkliniek Prosper, waar hij succesvol geopereerd is met behulp van robotchirurgie.

EINDHOVEN - Hij was vaak moe, chagrijnig en zijn omgeving vond dat hij een kort lontje had. Gerald zat twee jaar geleden niet lekker in z’n vel. Hij besloot naar de huisarts te gaan voor een ‘nulmeting’, zoals Gerald het zelf noemt. Zijn huisarts liet zijn bloed onderzoeken. Toen hij een paar dagen later de uitslag kreeg, was alles in orde. Alleen de PSA-waarde was wat aan de hoge kant: 8. Zijn huisarts stuurde hem door naar uroloog dr. Eric Vrijhof in het Eindhovense Catharina Ziekenhuis.

De uroloog deed een rectaal onderzoek, maar voelde niets vreemds. “Hij vroeg of ik plasproblemen had. Geen idee. Want hoe weet je wat normaal is? Toen hij de woorden MRI en punctie noemde, toen pas besefte ik me voor het eerst dat er misschien meer aan de hand kon zijn.” En dat bleek ook zo te zijn. Gerald had prostaatkanker. In tien van de twaalf biopten waren kwaadaardige cellen gevonden. Gerald: “Een prostaatverwijdering was volgens dr. Vrijhof de beste optie. Ik was op dat moment pas 50 jaar oud, een jonkie. Door de prostaat volledig te verwijderen, was de kans op incontinentie en impotentie kleiner. Toch belangrijke factoren voor de kwaliteit van leven.”

Zo lek als een mandjeGerald zou geopereerd worden met de Da Vinci XI robot in het Canisius Wilhelmina ziekenhuis in Nijmegen. “Mijn eigen uroloog uit Eindhoven zou de operatie uitvoeren.” De dag van de operatie is voor Gerald in een roes voorbij gegaan. De operatie duurde vier uur. Behalve de prostaat zijn er ook 23 lymfeklieren verwijderd om uitzaaiingen uit te sluiten. De derde dag na de operatie ging hij naar huis met een katheter.

“Dat is gebruikelijk na een prostaatverwijdering. Na tien dagen mocht de katheter er uit en toen was ik zo lek als een mandje. Ik had nul controle over mijn urine. Dat was even slikken. Het is je verteld voor de operatie, maar toch is het gênant om een luier te moeten dragen. Door veel bekkenbodemoefeningen wist ik binnen een half jaar de luier te vervangen door een inlegkruisje. En na driekwart jaar had ik helemaal geen incontinentiemateriaal meer nodig.”

Fysiek en mentaalIncontinentie of impotentie na een prostaatverwijdering laten niet alleen fysiek hun sporen na, ook mentaal trekken deze complicaties een zware wissel op iemands leven. “Het tast je aan in je mannelijkheid. Het heeft niet alleen mijn leven maar ook dat van mijn partner veranderd.” Inmiddels ervaart Gerald weer lichte erecties. “Het is nog niet zoals het vroeger was, maar ‘hij’ doet het”, zegt hij, “seksualiteit en intimiteit zijn nog steeds belangrijk in onze relatie, maar het is wel anders geworden.”