Door Marjolein van Hoof

“Ben je goed voor beesten, dan zijn ze dat ook voor jou”, zegt Karin vol overtuiging. Deze geboren en getogen Eindhovense was als kind al een dierenvriend. “Een echt paardenmeisje”, glimlacht ze. “Toen ik heel jong was, hadden we een kat, kippen en konijnen. En had iemand anders een nieuw huisdier, dan wilde ik er het liefst meteen heen.”

Vele jaren werkte Karin bij de brandweer. “Op m’n 57ste ging ik met vervroegd pensioen. Ik moet toch íets gaan doen, dacht ik. De dierenambulance leek me een mooie aanvulling; vroeger redde ik mensen en dieren, nu alleen nog dieren.”

Geweldig

De eerste keer dat ze op de dierenambulance reed, zit nog vers in haar geheugen. “We redden een egeltje. Wanneer heb je nou een egeltje in je hand? Ik vond het meteen geweldig”, zegt ze enthousiast.

“Nu, met de komst van de herfst, zijn er veel egeltjes die onze hulp nodig hebben. Vaak zijn ze ondervoed en ziek. In de zomer zijn het vaker katten die gedumpt zijn, of honden. En we krijgen veel telefoontjes over gewonde vogels: duiven, kraaien, zwanen maar ook reigers en zelfs roofvogels.”

Opvallend

En zijn meer opvallende gevallen. “Slangen bijvoorbeeld; klein, maar ook een keer zo’n hele dikke. We hebben eens een schaap gered en een tijd geleden zeven kleine biggetjes. Die liepen zonder moeder door het bos. Vanochtend kregen we nog een melding van een aangereden vos bij de Geldropseweg. Toen we arriveerden, was hij er niet meer. Hopelijk gaat het goed met hem”, piekert ze.

Rijden op de dierenambulance vergt ook wel wat moed. “Dat klopt. Het belangrijkste is dat je dieren rustig benadert en dat je een beetje voorzichtig bent. Gaandeweg leer je dat steeds beter. Bovendien krijgen we hier trainingen die heel nuttig zijn. En we zitten altijd met twee man op de ambulance.”

Grappig

Grappige situaties zijn er ook. “We kregen een melding over een slang in een tuin; die mensen waren uiteraard in paniek. Bij aankomst bleek het een plastic slang te zijn. Of die keer dat een man belde over drie tamme konijntjes in een park. We vroegen hem om de diertjes te vangen in een doos, zodat wij ze konden ophalen. Later belde hij terug: het bleken stenen konijntjes te zijn. Ja, dat gebeurt ook”, lacht Karin.

“Wat ik zelf altijd bijzonder vind, is wanneer een dier beklemd zit en wij ‘m uit zijn benarde positie kunnen bevrijden. Zo was er een kat die ondersteboven vastzat in een hek. Waarschijnlijk hing hij daar al de hele nacht. Gelukkig leefde hij nog.”

Uitdagend

Natuurlijk loopt het niet altijd goed af. “Dat kan heel verdrietig zijn. Het voornaamste vind ik dat een dier niet hoeft de lijden, en ja, dan is euthanasie soms de enige uitweg. Dat went nooit”, zegt Karin spijtig.

“Natuurlijk heb ik veel meegemaakt bij de brandweer, maar ook hier is het soms best heavy. Toch is het prachtig dat je dieren kunt helpen. En het is, net als bij de brandweer, uitdagend werk. Je weet van tevoren nooit hoe je dag eruit gaat zien, waar je terechtkomt of wat je aantreft. Elke keer is anders en dat maakt het juist zo interessant.”

Tweede kans

Veel gevonden dieren komen terecht bij het dierenasiel aan de Kanaaldijk-Noord. “We hebben momenteel heel veel kittens die nog een thuis zoeken, maar natuurlijk ook oudere katten en honden die hier al een tijdje zitten. We verzorgen ze hier met liefde, maar ik vind het zo belangrijk dat zij een tweede kans krijgen.”

Eén van die dieren die al een lange tijd in het asiel zit, is de 5-jarige reu Cliff. “Moet je die ogen zien! Zo’n ontzettende lieve en zachtaardige hond, maar op de een of andere manier heeft hij telkens pech. Dat geloof je toch niet?”

Vrijwilligers gezocht

Momenteel zet Karin zich zo’n drie tot vier dagen in de week in voor Stichting ROZE (Regionale Opvang Zwerfdieren Eindhoven). “Sinds kort ook bij de meldkamer, want daarvoor hebben we te weinig vrijwilligers. Vooral in de avonduren en het weekend komen we mensen tekort.”

Ook zoekt ROZE extra bestuurders of bijrijders voor de dierenambulance, honden uitlaters, katten knuffelaars, gastgezinnen, poetsers en klussers die zich belangeloos willen inzetten. Karin kan het iedereen aanraden: “Het is zo ontzettend leuk en het geeft mij heel veel voldoening. Het is prachtig als je dieren kunt helpen, op wat voor manier dan ook”.

Wil jij als vrijwilliger aan de slag of een van de opgevangen dieren een nieuw thuis bieden? Neem dan een kijkje op: www.rozeindhoven.nl