Hij stond al lang op mijn lijstje, maar hij wilde eerst zijn boek afmaken. In juli jongstleden overleed hij echter plotseling in zijn slaap. Pierre Maréchal was (72) een markante Eindhovenaar. Tijdens de traditionele derde zondagmiddagsessie van ‘zijn” Poëzie Club Eindhoven afgelopen zondag herdachten dichters hun voorzitter op bijzondere wijze. ‘Je bent niet dood, maar alleen maar even weg!’
EINDHOVEN - Pierre Maréchal was een ornitholoog die het gemeentebestuur vanuit zijn vakgebied menig keren dwars zat. Volgens zijn zus Leonie was Pierre een lieve broer waarmee zij als kind mooie paddenstoelen zocht. Een indrukwekkende bibliotheek waarin zijn liefde voor vogels en poëzie centraal staat, heeft hij zijn zoon Frank nagelaten.
“Ik ben in onderhandeling om zijn verzameling een zodanige bestemming te geven, dat deze ook voor andere mensen van waarde kan zijn.” Het boek waaraan Pierre werkte, waarin onder andere poëzie, wordt alsnog afgemaakt. Maar het waren vooral de dichters van Groningen tot Zuid Limburg en zelfs uit Duitsland en België die Pierre op hun specifieke wijze herdachten. Zinnen als: ‘Is de dood een eindpunt of een beginpunt. Als een vriend gaat en je mag niet mee.’
En: ‘Op de golven van verdriet plak ik nu mijn zakdoek’, zijn allemaal zielenroerselen die de aanwezigen omarmden. Grote afwezige tijdens deze bijeenkomst was de huidige stadsdichter van Eindhoven Jessica Bartels. Volgens Angela Polderman, ruim 20 jaar lid van de Poëzie Club, heeft Jessica hen nooit bezocht. Voormalige Eindhovense stadsdichters Jan van der Pol en Piet van den Boom waren er wel en spraken hun dank uit aan Pierre, die het een uitdaging vond een podium te creëren waarin schrijvers en dichters hun liefde voor de taal konden uitdragen.
Pierre Maréchal was eigenzinnig en niet altijd de makkelijkste mens. Zoals hij zelf in een van zijn gedichten zegt: ‘Met liefde levert de blauwe planeet ingrediënten voor ieders talent.” Kortom: een bijzonder mens is heengegaan.