Het was afgelopen vrijdag wel anders wakker worden. Hoewel we vorig jaar in Eindhoven een fantastisch verkiezingsresultaat behaalden bij de gemeenteraadsverkiezing, en dat echt voelde als winst, leden we toch een verlies van twee zetels. Maar we verloren minder dan waarvoor gevreesd werd en dat was een enorme prestatie in vergelijking met de rest van het land. Dat had alles te maken met de grote support van Eindhovenaren die niet direct iets met de PvdA hebben, maar die mij door dik en dun steunen, waarvoor heel veel dank!

De laatste keer dat de PvdA een verkiezingsoverwinning behaalde is alweer zes jaar geleden. Dus het winnen van een verkiezing is een gevoel dat ik al een lange tijd niet meer had meegemaakt - en ook wel had gemist. Tot vorige week. Ik heb vrijdag op het station zelfs een foto gemaakt van een krantenrek, met alle voorpagina’s van de landelijke dagbladen erop. Afgaand op de koppen waren de kranten, net als ik, verrast door de onverwachte winst. Want de campagne was heel hard, vaak op de man gespeeld en vooral een podium van schreeuwers.

Er werden tegenstellingen gecreëerd tussen groepen mensen en het gevoel van onrechtvaardigheid werd aangewakkerd, waardoor mensen uiteindelijk afhaken op de samenleving. Terwijl de rol van een politicus er wat mij betreft op gericht moet zijn om mensen ervan te overtuigen om zelf ook een steentje bij te dragen aan een betere samenleving. Dat gebeurde naar mijn gevoel bijna niet tijdens de laatste campagne.

Uiteindelijk zijn het de redelijkheid, het optimisme en het eigen verhaal die door de kiezers zijn beloond. En dat maakt deze winst voor mij extra bijzonder! Want met een dochtertje op komst merk ik dat ik niet alleen als politicus debatten volg, maar vooral ook als een toekomstige papa die hoopt een steentje bij te dragen aan een vriendelijkere, gelukkigere en socialere samenleving voor de nieuwe generatie.