Afgelopen week ging ik terug in de tijd. Toen ik net een paar weken raadslid was, in 2006. Ik kende mijn stad en wist van wat mensen bezig hield. Maar welke gemeentelijke uitdagingen waren er nog meer? Daar had ik echt te weinig kaas van gegeten. Daarom was ik ontzettend blij met de presentaties voor nieuwe raadsleden over allerlei onderwerpen. Een van de presentaties ging over de ontwikkeling van Strijp-S. Ik was er nog nooit geweest. Niet gek, want het was altijd een gesloten stukje Eindhoven waar je niet mocht komen. Het werd niet voor niks de ‘Verboden stad’ genoemd.

De plannen voelden on-Eindhovens aan. Strijp-S zou een plek worden waar wonen, werken en ontspannen op een en dezelfde plek bij elkaar zou komen. Waar we de historie van de stad zouden behouden. Ik weet nog dat ik na de presentatie naar Mary Fiers liep om te vragen of deze plannen niet te ambitieus waren. Zij was toen net wethouder en verantwoordelijk voor de ontwikkeling van Strijp-S. In de jaren die volgden kwam ik vaker op Strijp-S. Ik heb er zelfs mijn huwelijksfeest georganiseerd. Tijdens de Dutch Design week is Strijp S al jaren het kloppend hart van de designwereld.

Intussen wonen er veel mensen en zijn we volop aan het bouwen voor toekomstige bewoners. Afgelopen week kwamen alle herinneringen weer naar boven. We wonnen - samen met onze professionele partners in het gebied - een prestigieuze prijs voor de manier waarop Strijp-S is ontwikkeld. Van een verboden stad naar een verbonden stad. Zulke grote gebieden ontwikkelen tot nieuwe plekken is iets van de lange adem en samenwerken.

De komende jaren zullen we ook rondom het station zo’n grote ontwikkeling doormaken. Deze week werd een filmpje gelanceerd, waarin goed kan zien hoe grootschalig die verandering is. Over 15 jaar zal er vast een andere wethouder zitten, die dan net zo trots is als ik deze week was op de ontwikkeling van Strijp-S.