De maand is voorbij gevlogen! Ik had het zo ontzettend druk, dat ik er geen erg in had dat we alweer toe zijn aan een nieuwe maand. Zo had ik de afgelopen tijd veel afspraken in de stad met mensen die Eindhoven warm, menselijk en vriendelijk houden. Ook mocht ik in heel veel andere steden presentaties geven voor volle zalen. Niet ik, maar ons verhaal over Eindhoven trekt die volle zalen: de manier waarop we ons economisch ontwikkelen, de hoeveelheid woningen die we bouwen, maar ook hoe we onze Eindhovense identiteit telkens weer verder brengen en herontdekken.

Het was ook de maand waarin we als stad getoetst zijn op onze verbondenheid, door de demonstratie van Pegida en de gewelddadige tegenactie. Precies zoals het wat mij betreft niet moet. We zijn geen steek verder gekomen. Iedereen die op zoek was naar bevestiging van zijn of haar oordeel heeft het van beide partijen op een presenteerblaadje gekregen. Het is wat mij betreft kiezen voor de makkelijke weg om tegen een groep mensen te zijn en met agressie te proberen een mening de kop in te drukken. Ik kies liever voor de kracht van verbinding.

De aanleiding voor deze reflectie is ook het feit dat de ramadan voorbij is. Het ging dit jaar naar mijn gevoel onopgemerkt, omdat ik door alle drukte helaas op weinig uitnodigingen kon ingaan. En thuis heb ik maar één avond gasten gehad. Dat het zo is verlopen, vind ik erg jammer. Volgend jaar doe ik het anders. Maar mentaal ben ik weer helemaal fit!

Na zo’n maand van geheelonthouding waardeer ik het eten en drinken, de welvaart, de vrijheid en de vreedzame samenleving waarin ik me mag bevinden nóg meer. Die dingen lijken zo vanzelfsprekend, maar tijdens de ramadan ontdek ik elke keer weer hoe bijzonder goed wij het hebben op dit hele kleine stukje aarde. Dat moeten we koesteren, ook als we lijnrecht tegenover elkaar staan.