De koek is op voor Beursgebouw Eindhoven. De deuren van de evenementenlocatie gaan op 1 januari 2020 definitief op slot. Daarmee komt er een eind aan een plek waar in 28 jaar veel is gebeurd. Directeur Chris Aelberts kijkt met trots terug en blikt vol vertrouwen vooruit. (Door Martina Roovers)

EINDHOVEN – “We zijn hier uitgewerkt”, antwoordt Chris Aelberts (67) op de vraag waarom het Beursgebouw op slot gaat. “Dat is overigens vele jaren later dan de bedoeling was. Destijds maakten we de afspraak het gebouw tien jaar te exploiteren om vervolgens plaats te maken voor de herontwikkeling van het spoorzonegebied.” Die extra achttien jaar heeft Aelberts geen windeieren gelegd. “Nee, het gaat goed met het Beursgebouw. Altijd zo geweest ook. Niet alleen voor ons, maar ook voor de stad. Dat was in 1991 ook de insteek. Het gebouw moest van de gemeente Eindhoven een binnenstadversterkende functie hebben. Die bedoeling is gelukt. Op zondag gingen bijvoorbeeld cafés eerder open. Dit gebouw heeft daaraan bijgedragen.”

RenoverenDat er zo veel extra jaren zijn bijgekomen, vindt Aelberts alleen maar positief. “Bovendien blijf je als directie gewoon je werk doen, zolang er geen alternatief is.” Nu er een plan voor de ontwikkeling van de spoorzone ligt, is het een goed moment om de deuren te sluiten. “Bovendien is na bijna dertig jaar renovatie noodzakelijk. Die investering willen we niet meer doen.”

Als pioniers organiseerde het Beursgebouw in de jaren negentig van de vorige eeuw de eerste rave-party’s. “Amsterdam had de naam, Eindhoven de faam”, meent Aelberts. “Grote organisators als ID&T, Q-dance en Extrema zijn hier begonnen. We hebben fantastische dingen meegemaakt.” Het meest vervelend noemt Aelberts de burgemeesters. “Als je pionier bent in muziekstromingen, heb je ook te maken met agressie. Burgemeesters waren vaak op z’n hoede, want wat gebeurt daar eigenlijk? Een keer moest de politie te paard tegen bezoekers ageren. Dat werd ons als Beursgebouw verweten, er dreigde een sluiting. Mensen in gevaar brengen, gaan we niet doen, maar die dreiging, deed het meeste pijn.”

AchteroverleunenAl met al kijkt Aelberts met enorme trots terug naar wat hij en zijn team hebben neergezet. Zo beleefde hij veel plezier aan het jaarlijkse Concertifetti, een festival voor mensen met een verstandelijke beperking, en is hij zeer fier over de artiestenbeurs. “Ik heb clowntjes zien uitgroeien tot clowns. En hoewel we door omgevingsfactoren niet altijd even geliefd waren, hebben bezoekers ons altijd op handen gedragen.”Dat het Beursgebouw sluit, betekent niet dat Aelberts achteroverleunt. In tegendeel. “Ik ben heel erg gek in mijn kop en heb veel creatieve impulsen. Ik kan niet stoppen met werken, want dan kan ik mijn ei niet kwijt.” Voor Aelberts geen probleem, want hij heeft nog twee bedrijven en steekt zijn liefde ook in FC Eindhoven.