Duizenden studenten heeft ze onder haar hoede gehad, en nog steeds heeft de inmiddels 77-jarige Giois Campagnolo uit Eindhoven er plezier in om haar pupillen de schoonheid van de Italiaanse taal en cultuur bij te brengen. Sinds 1980 doceert ze Italiaans aan de Volksuniversiteit in Eindhoven, en sinds 1983 bij Dante Alighieri Eindhoven. (Door Rob Weekers)

EINDHOVEN Liefde voor de taal, het land, de mensen, de cultuur, en natuurlijk ook de Italiaanse keuken, Giois Campagnolo ademt Italië. “Ik denk en droom in het Italiaans.” Een cursus doe je voor je plezier, is het uitgangspunt van de toegewijde docente. Daarom komt Giois steevast voor aanvang van de les met een wetenswaardigheid over Italië op de proppen. Want als het gaat over de cultuur en geschiedenis is ze een wandelende encyclopedie. “Achter de taal zit een wereld van beleving en emotie.”

Milaan Ook in haar huis aan de Tongelresestraat is Italië niet ver weg. Fraaie glas in lood-panelen sieren de vensters, in de hal hangt een landkaart, en aan de muur in de woonkamer prijken foto’s die herinneren aan vakanties in het land van de laars, én van de 12 jaar dat Giois Campagnolo samen met haar man Mario woonde in het centrum van Milaan. De schutting in de tuin is geverfd in de Italiaanse driekleur.

Haar studenten nodigt ze eens per jaar uit om bij haar te komen eten. En als afsluiting van het cursusjaar organiseert ze een serata Italina (Italiaznse avond) voor haar leerlingen met muziek, optredens, dans, en hoe kan het ook anders: eten. Want de Italiaanse keuken speelt een belangrijke rol in het leven van Giois, die in de loop van de jaren tientallen authentieke recepten vergaarde uit alle streken van Italië. Haar kookkunst is inmiddels vermaard. Het leidde zelfs tot een heus kookboek: Cena a Casa a Campagnolo, waarin niet alleen haar favoriete recepten zijn opgenomen, maar waarin ook haar levensverhaal is opgetekend.

De wieg van Giois Campagnolo stond in Bergeijk, toen nog Joyce van Vlierberghe geheten. Na een studie voor bibliothecaresse komt ze terecht op de Technische Universiteit Eindhoven, waar ze ander andere de Italiaanse taal oppikt. In 1963 besluit Giois Italiaans te gaan studeren in Milaan. Met passie spreekt ze over Mario die haar haar kennis heeft laten maken met de veelzijdigheid van Italië. “Als jong manneke verhuisde hij van Sicilië naar het noorden. Milaan is een smeltkroes”, zegt Giois. “Niet de mooiste stad, maar wel de meest internationale, én de ideale plek om kennis te maken met alles wat Italië te bieden heeft.”

In Milaan krijgt het echtpaar twee zonen: Massimo en Raf. Giois werkt als tolk/vertaalster. Als het gezin min of meer noodgedwongen verhuist naar Eindhoven, is de liefde voor Italië blijvend. “Mijn zonen zijn echte Brabanders geworden, maar komen volgens goed Italiaans gebruik nog iedere zondag naar la Mama.” Ook om te genieten van de cucina Italiana, dat spreekt voor zich.